Τραχανάς : ένα παραδοσιακό – μοντέρνο ζυμαρικό
Πόσο συχνά τον καλείτε στο τραπέζι σας; σας αρέσει ο γλυκός ή ο ξινός; με αλεύρι ή με σπασμένο στάρι; πως τον προτιμάτε; σκέτο, με βούτυρο, με γάλα ή με τομάτα; τι τυράκι βάζετε; φέτα, ανθότυρο, μυζήθρα;
Ο τραχανάς είναι βασικό ζυμαρικό της ελληνικής κουζίνας. Θεωρείται το αρχαιότερο φαγητό, μαγειρεύεται από τα Βαλκάνια μέχρι τη Μέση Ανατολή. Η Ελλάδα, αναμφίβολα, διεκδικεί το τίτλο της χώρας με την μεγαλύτερη ποικιλία ειδών τραχανά και πιάτων που βασίζονται σ’αυτόν.
Τραχανάς ή χόνδρος, Κους κους ή κουσκούσι και ποια η διαφορά; Γενικά, υπάρχει μια σύγχυση με τις ονομασίες, καθώς σε πολλά μέρη της Ελλάδας συναντάμε ίδια ζυμαρικά με πολλές διαφορετικές ονομασίες ή το ίδιο όνομα να αντιστοιχεί σε διαφορετικό ζυμαρικό.
Ανά περιοχή προσθέτουν τα δικά τους ντόπια υλικά στη βασική ζύμη και κάνουν ηπειρώτικο τραχανά με μανιτάρια, θρακιώτικο τραχανά με σουσάμι και μπούκοβο, μακεδονικό τραχανά από πολτό κόκκινης πιπεριάς κλπ.
Πώς φτιάχνω γλυκό τραχανά; Καθόλου δύσκολο...αλλά με μπόλικο ιδρώτα..!!
Υλικά
- 1 κιλο πλιγούρι (χοντροκομμένο σιτάρι)
- Λίγο αλεύρι Μαλακό
- 2 κιλα γάλα πρόβειο ή ανάμικτο με κατσικίσιο.
- Λίγο αλάτι
- Μία σπάτουλα ξύλινη. Σπάτουλα και όχι κουτάλα, για να εφαρμόζει καλά στον πάτο της κατσαρόλας και να μην κολλάει το μείγμα.
- Κόσκινο για τραχανά (Μπορείτε να το πάρετε δανεικό από ένα φίλο ή θα το βρείτε σίγουρα σε μια εμποροπανήγυρη ή σε ένα κατάστημα με είδη κουζίνας)
Προτιμητέα ώρα έναρξης της διαδικασίας το απόγευμα 5 έως 8, για να έχουμε μπροστά μας όλη τη νύχτα να ηρεμήσει.
Βράζουμε το γάλα σε μιά μεγάλη κατσαρόλα ανακατεύοντας συνεχώς. Αναμιγνύουμε τα στερεά υλικά (πλιγούρι,μαλακό αλεύρι και αλάτι).
Μόλις το γάλα αρχίζει να αχνίζει δυνατά και δε δέχεται δάχτυλο , χαμηλώνουμε λίγο τη φωτιά μη μας φουσκώσει και ρίχνουμε σιγά σιγά το μείγμα με το χέρι (μέσα απο ένα πιάτο ή μπολ) ανακατεύοντας δυνατά και γρήγορα συνεχώς μη μας χρουμπουλιάσει.
Εδώ θα χρειαστείτε τη βοήθεια ενός ακόμη ατόμου, αφού δεν μπορείτε να ανακατεύεται και να ρίχνετε το μείγμα ταυτόχρονα!
Αφού ρίξετε το μείγμα και ο τραχανάς αρχίζει να είναι πηχτός σταματάμε να "πνίγουμε το πλιγούρι", οπότε κλείνουμε τη φωτιά και το σκεπάζουμε με μία πετσέτα.
Το αφήνουμε για 2-3 ώρες να "χονέψει" και μετά το μεταφέρουμε στο "ξηραντήριο" (ένα ευάερο και ευήλιο μέρος διαμορφωμένο με την απαραίτητη επιφάνεια για να απλώσουμε τον τραχανα...δηλαδή καλά προστατευμένο με σήτα ή τούλι και σε τοποθεσία να μην έχουν πρόσβαση κατοικίδια και άγρια ζώα τοποθετώντας μέσα πάγκους).
Αρχικά το ανάποδογυρίζουμε στο σεντόνι που έχουμε απλώσει πάνω στο πάγκο.
Το κόβουμε,όλο και σε μικρότερα κομμάτια,όταν κρυώσει και σφίξει ανά κάποιες ώρες, όταν δηλαδή στεγνώνει εξωτερικά.
Κάθε μέρα τον τρίβουμε με τα χέρια μας κάνοντάς τον όλο και μικρότερα κομμάτια.
Όταν ξεραίνονται εξωτερικά τα κομμάτια τα τρίβουμε σε ποιο μικρά μέχρι να γίνουν τρήμα.
Μετά τον τρίβουμε ομοιόμορφα στο ειδικό κόσκινο.
Γυρίζουμε(ανακατεύουμε) κάθε 3-4 ώρες τον τραχανά ώστε να στεγνώσει εντελώς.
Στη συνέχεια μαζεύουμε τον τραχανά σε ένα πάγκο, αφήνοντας τον για 10 μέρες.
Προσέχουμε να μην βγάζουμε τον τραχανά σε πολύ έντονο ήλιο ή κατά τη διάρκεια του μεσημεριού γιατί τότε χάνει το βούτυρο του. Όταν στεγνώσει καλά και ο τραχανάς μας είναι έτοιμος, τον τοποθετούμε σε δοχεία φαγητού (γυάλινα, πλαστικά ή τσίγκινα) ή τον φυλάμε μέσα σε πάνινα σακούλια μακριά από υγρασία,αναλώνεται στα επόμενο χρόνο,κυρίως τον βαρύ Χειμώνα σε σούπες και σε τραχανόπιτες.
-Προσοχή στη διαδικασία ξήρανσης! Αν σας ξεφύγει και ξεραθεί δεν είναι δυνατόν να τον τρίψετε.Γενικά θέλει μεγάλη προσοχή η διαδικασία ξήρανσης παρά η παρασκευή γι αυτό και έχει επικρατήσει η φράση "έχω απλωμένο τραχανά", όταν θέλουμε να υποδηλώσουμε ότι δεν έχουμε χρόνο!
Εδώ θα χρειαστείτε τη βοήθεια ενός ακόμη ατόμου, αφού δεν μπορείτε να ανακατεύεται και να ρίχνετε το μείγμα ταυτόχρονα!
Αφού ρίξετε το μείγμα και ο τραχανάς αρχίζει να είναι πηχτός σταματάμε να "πνίγουμε το πλιγούρι", οπότε κλείνουμε τη φωτιά και το σκεπάζουμε με μία πετσέτα.
Το αφήνουμε για 2-3 ώρες να "χονέψει" και μετά το μεταφέρουμε στο "ξηραντήριο" (ένα ευάερο και ευήλιο μέρος διαμορφωμένο με την απαραίτητη επιφάνεια για να απλώσουμε τον τραχανα...δηλαδή καλά προστατευμένο με σήτα ή τούλι και σε τοποθεσία να μην έχουν πρόσβαση κατοικίδια και άγρια ζώα τοποθετώντας μέσα πάγκους).
Αρχικά το ανάποδογυρίζουμε στο σεντόνι που έχουμε απλώσει πάνω στο πάγκο.
Το κόβουμε,όλο και σε μικρότερα κομμάτια,όταν κρυώσει και σφίξει ανά κάποιες ώρες, όταν δηλαδή στεγνώνει εξωτερικά.
Κάθε μέρα τον τρίβουμε με τα χέρια μας κάνοντάς τον όλο και μικρότερα κομμάτια.
Όταν ξεραίνονται εξωτερικά τα κομμάτια τα τρίβουμε σε ποιο μικρά μέχρι να γίνουν τρήμα.
Μετά τον τρίβουμε ομοιόμορφα στο ειδικό κόσκινο.
Γυρίζουμε(ανακατεύουμε) κάθε 3-4 ώρες τον τραχανά ώστε να στεγνώσει εντελώς.
Στη συνέχεια μαζεύουμε τον τραχανά σε ένα πάγκο, αφήνοντας τον για 10 μέρες.
Προσέχουμε να μην βγάζουμε τον τραχανά σε πολύ έντονο ήλιο ή κατά τη διάρκεια του μεσημεριού γιατί τότε χάνει το βούτυρο του. Όταν στεγνώσει καλά και ο τραχανάς μας είναι έτοιμος, τον τοποθετούμε σε δοχεία φαγητού (γυάλινα, πλαστικά ή τσίγκινα) ή τον φυλάμε μέσα σε πάνινα σακούλια μακριά από υγρασία,αναλώνεται στα επόμενο χρόνο,κυρίως τον βαρύ Χειμώνα σε σούπες και σε τραχανόπιτες.
-Προσοχή στη διαδικασία ξήρανσης! Αν σας ξεφύγει και ξεραθεί δεν είναι δυνατόν να τον τρίψετε.Γενικά θέλει μεγάλη προσοχή η διαδικασία ξήρανσης παρά η παρασκευή γι αυτό και έχει επικρατήσει η φράση "έχω απλωμένο τραχανά", όταν θέλουμε να υποδηλώσουμε ότι δεν έχουμε χρόνο!
Καλή σας όρεξη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου