Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

χαμπουργκεράκια & Ψωμάκια για χάμπουργκερ

Χαμπουργκεράκια
Δεν είναι καιροί για έξοδα. Αλλά και να ήταν, καλύτερο για τα παιδιά είναι το σπιτικό φαγητό, με φρέσκα και προσεγμένα υλικά.
Ενα σνακ που ενθουσιάζει μικρούς και μεγάλους στα παιδικά πάρτι είναι τα χαμπουργκεράκια.
Υλικά
  • Ψωμάκια για χάμπουργκερ
  • Μισό κιλό κιμάς
  • Δύο κρεμμύδια μεσαία
  • Τυρί για τοστ σε φέτες (κατά προτίμηση Γκούντα)
  • Δύο ντομάτες για σαλάτα
  • Κέτσαπ, μουστάρδα
  • Κάπαρη
  • Ρίγανη, αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο
  • Εκτέλεση
Για τα μπιφτέκια
Ψιλοκόβουμε το ένα από τα δύο κρεμμύδια και ανακατεύουμε καλά με τον κιμά. Δεν βάζουμε ψωμί ή φρυγανιά. Στο μείγμα του κιμά προσθέτουμε λίγο λάδι, αλάτι, πιπέρι και ρίγανη.
Πλάθουμε μικρά και λεπτά μπιφτεκάκια και τα τοποθετούμε σε μία λαμαρίνα, την οποία βάζουμε στο φούρνο για ψήσιμο.
Κόβουμε στη μέση τα ψωμάκια για χάμπουργκερ. Στη μία πλευρά βάζουμε λίγο κέτσαπ και μουστάρδα. Στην άλλη πλευρά βάζουμε το μπιφτέκι, από πάνω το τυρί, από πάνω μία λεπτή ροδέλα κρεμμύδι και μία λεπτή φέτα ντομάτα. Ρίχνουμε και λίγη κάπαρη και κλείνουμε από πάνω με την άλλη φέτα του ψωμιού που έχει την κέτσαπ και τη μουστάρδα.
Τυλίγουμε το χάμπουργκερ σαν φακελάκι σε μία λαδόκολλα και όλο μαζί σε αλουμινόχαρτο. Τυλίγουμε από έξω μία - δύο πολύχρωμες χαρτοπετσέτες και τοποθετούμε τα χαμπουργκεράκια ένα ένα σε ένα καλάθι.
Μπορείτε να συνοδεύσετε με μία μεγάλη γαβάθα με πατάτες τηγανητές!
Γρήγορη και υγιεινή λύση για πατάτες τηγανητές σε ποσότητα
Κόβετε τις πατάτες όπως συνήθως. Βρέχετε τα χέρια σας με ελαιόλαδο και ανακατεύετε τα χέρια σας με τις πατάτες. Το θέμα είναι να λαδωθούν οι πατάτες όσο το δυνατόν λιγότερο, αλλά και να μην μείνουν αλάδωτες. Το κόλπο είναι να νιώθετε ότι τα χέρια σας μετά το ανακάτεμα δεν είναι τελείως καθαρά από λάδι, ούτε στάζουν από λάδι.
Τις λαδωμένες πατάτες τις ρίχνουμε σε ένα ταψί που του έχουμε βάλει λαδόκολλα. Εχουμε προθερμάνει τον φούρνο στους 200 βαθμούς και βάζουμε το ταψί στη μέση του φούρνου και το αφήνουμε μέχρι να δούμε τις πατάτες σαν... τηγανητές.
Βγάζετε τις έτοιμες πατάτες, τις αλατίζετε (αν θέλετε ρίχνετε και λίγη ρίγανη) και τη σερβίρετε.
Πηγή: newspark.eu...Από alexia

  • Ψωμάκια για χάμπουργκερ
Τι χρειαζόμαστε :
  • 3 κ.σ. γάλα (χλιαρό)
  • 1 φλ. νερό (χλιαρό)
  • 2 κ.γ. μαγιά ξηρή
  • 2 1/2 κ.σ. ζάχαρη
  • 1 1/2 κ.γ. αλάτι
  • 1 αυγό 
  • 3 1/3 φλ. αλεύρι
  • 2 1/2 κ.σ. βούτυρο (μαλακωμένο)
  • 1 αυγό (για επάλειψη)

Πως φτιάχνουμε τα ψωμάκια :
  1.  Στο μπώλ του μίξερ μας βάζουμε το γάλα, το νερό, τη μαγιά, τη ζάχαρη, το αλάτι και το αυγό.
  2. Ανακατεύουμε να ενωθούν τα υλικά.
  3. Προσθέτουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα.
  4. Βάζουμε και το βούτυρο και ζυμώνουμε για περίπου 8 λεπτά. Το μίγμα μας θα είναι μαλακό και θα κολάει ελάχιστα αλλά μην προσθέσετε επιπλέον αλεύρι γιατί θα "βαρύνει" τα ψωμάκια.
  5. Μεταφέρουμε τα ψωμάκια σε ελαφρά λαδωμάνο μπωλ. Σκεπάζουμε με μεμβράνη και αφήνουμε να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο, σε ζεστό μέρος για περίπου 1-2 ώρες.
  6. Στρώνουμε ένα ταψί με αντικολλητικό χαρτί.
  7. Χωρίζουμε τη ζύμη μας σε 8 μπαλάκια τα οποία τοποθετούμε στο ταψί αφήνοντας απόσταση μεταξύ τους γιατι θα φουσκώσουν.
  8. Σκεπάζουμε χαλαρά με μεμβράνη και αφήσουμε να ξαναφουσκώσουν για περίπου 1 ώρα.
  9. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 20β.
  10. Σε ένα μπωλάκι χτυπάμε το αυγό με ελάχιστο νερό.
  11. Οταν τα ψωμάκια μας φουσκώσουν, τα αλοίφουμε με το αυγό και τα τοποθετούμε στο φούρνο στη μεσαία θέση.
  12. Στην κάτω-κάτω θέση του φούρνου μας τοποθετούμε ενα ταψάκι με νερό.
  13. Ψήνουμε για 15 λεπτά μέχρι τα ψωμάκια να χρυσίσουν.
  14. Μεταφέρουμε σε σχάρα να κρυώσουν.

Εύκολες και υγιεινές συνταγές για γραφείο ή σχολείο

Τοστ, σάντουϊτς
Εχετε υπολογίσει πόσα χρήματα δαπανάτε το μήνα για σνακ, φαΐ ή κολατσιό εκτός σπιτιού; Η κρίση επιβάλει να επιστρέψουμε σε παλιές, παραδοσιακές και καλές συνήθειες: ταπεράκι για το γραφείο ή/και το σχολείο. Θα κάνει καλό στην τσέπη και στην υγεία.
Ακολουθούν μερικές εύκολες συνταγές ή απλές λύσεις που ανάλογα με την περίπτωση (γραφείο ή σχολείο) και την ηλικία αποτελούν εναλλακτικές λύσεις ή συμπληρωματικές με το κυλικείο.
Οι προτάσεις χωρίζονται με βάση το βαθμό δυσκολίας, από 1 (εύκολο) έως 3 (δύσκολο). Το κόστος των παρακάτω προτάσεων ανέρχεται στο ένα δέκατο της τιμής που θα πληρώνατε για κάτι αντίστοιχο αν το αγοράζατε απ’ έξω. Σκεφτείτε το!

Βαθμός δυσκολίας: 1
Το κολατσιό του οικοδόμου
Η πιο απλή και υγιεινή λύση για όλους. Σε ένα ταπεράκι βάζετε: τυρί, ελιές, ντοματούλα, αγγουράκι και αν θέλετε λίγο τουρσί. Σε ένα σακουλάκι τροφίμων βάζετε δύο τρεις φέτες ψωμί. Ετοιμοι!
Το κολατσιό του αγρότη
Πολύ θρεπτική λύση -ειδικά για τα παιδιά- αλλά για το καλοκαίρι. Σε ένα ταπεράκι βάζετε κομμένο καρπούζι ή/και πεπόνι ή/και σταφύλι (σταφίδα). Προσθέστε ένα κομμάτι τυρί φέτα. Παίρνετε μαζί σας και ψωμί. Ετοιμοι!
Το χειμωνιάτικο σνακ
Σε ένα σακουλάκι βάζετε μερικά αποξηραμένα φρούτα ή/και φρέσκα φρούτα και ξηρούς καρπούς (ανάλατοι). Μπορείτε να τα φάτε σκέτα ή να τα προσθέσετε σε γιαούρτι που μπορείτε να πάρετε από το γραφείο.
Το θρεπτικό
Αυγά βραστά, με αλατάκι και πιπεράκι! Τίποτα καλύτερο, εκτός κι αν τα συνοδεύσετε με λίγο τυρί και ψωμί.
Βαθμός δυσκολίας: 2
Αραβική πίτα με κοτόπουλο ή μπιφτέκι
Παίρνετε μία αραβική πίτα και ψιλοκόβετε το κοτόπουλο που έχει μείνει στο σπίτι ή το μπιφτέκι. Απλώστε περίπου δύο κουταλιές του γλυκού γιαούρτι και προσθέστε αν θέλετε λίγη μουστάρδα. Προσθέστε λίγο μαρούλι ή λάχανο ή ντομάτα και λίγο τριμμένο κίτρινο τυρί. Αν θέλετε ρίξτε πάπρικα και τυλίξτε. Προστατέψτε την αραβική πίτα με μία μεμβράνη. Ετοιμοι!
Tip: Μπορείτε αντί για λαχανικά της αρεσκείας σας να προσθέσετε αβοκάντο κομμένο σε ράβδους. Σε αυτή τη λύση ταιριάζει πολύ να ρίξετε και λίγο λεμόνι. Επίσης, μπορείτε να προσθέσετε πίκλες ή κάποιο τουρσί.
Τοστ
Το κλασικό τοστ. Δεν βάζουμε βούτυρο στις φέτες του ψωμιού, παρά μόνο μία φέτα τυρί και μία φέτα ζαμπόν της αρεσκείας σας. Καλός συνδυασμός είναι το τυρί φέτα με σαλάμι αέρος. Μπορείτε να ψήσετε ή να το πάρετε μαζί σας ωμό.
Σάντουιτς
Αλείφετε το ψωμί του σάντουιτς με φυστικοβούτυρο ή με λίγο γιαούρτι αν θέλετε. Προσθέστε μία φέτα κίτρινου τυριού και δείτε στο ψυγείο μήπως έχει μείνει φαγητό από το βράδυ: κιμάς, κρέας, λαδερό κλπ. Βάλτε λίγο από το φαγητό που έμεινε ή προσθέστε αλλαντικά της αρεσκείας σας. Ταιριάζει πολύ να βάλετε ένα βραστό λουκάνικο Φρανκφούρτης ή ψητό χωριάτικο.
Βαθμός δυσκολίας: 3
Κεφτεδάκια
Οχι, δεν είναι τόσο μπελάς όσο νομίζετε. Μπορείτε, κατ’ αρχήν, να πλάσετε αρκετή ποσότητα από το μείγμα για κεφτεδάκια, να το χωρίσετε σε μερίδες και να το έχετε έτοιμο στην κατάψυξη. Οπότε το μόνο που απομένει είναι το τηγανίσετε. Και για να γίνει η ζωή σας πιο εύκολη και να αποφύγετε το τηγάνι, μπορείτε να ψήσετε τα κατεψυγμένα κεφτεδάκια σας στο φούρνο. Απλώς βάλτε τα σε ένα ταψί αλάδωτο στο φούρνο, στους 180 βαθμούς μέχρι να δείτε ότι ψήθηκαν και απέκτησαν το χρώμα που σας αρέσει. Δεν είναι απαραίτητο να τα αλευρώσετε σε αυτή την περίπτωση.
Μπιφτέκι, ψωμί και ντομάτα
Ψήνετε τα μπιφτέκια που έχετε έτοιμα στην κατάψυξη και σε ένα μπολ παίρνετε μία ντομάτα και λίγο ψωμί. Καλή όρεξη!
Κομμάτια πίτσας
Παίρνετε ψωμί του τοστ και σε κάθε φέτα ρίχνετε λίγο τριμμένο κίτρινο (γλυκό) τυρί, προσθέστε λίγη πελτέ και κάποιο αλλαντικό. Βάζετε τις φέτες στο φούρνο ή στα μικροκύματα. Ετοιμο!
Γλυκό τοστ
Παίρνετε δύο φέτες ψωμί για τοστ και τις αλείφετε με λίγη μερέντα. Κλείνετε τις φέτες και τις ψήνετε στην τοστιέρα.
Γλυκοί και αλμυροί “λουκουμάδες”
Εδώ θέλει λίγη προετοιμασία παραπάνω, αλλά το αποτέλεσμα θα σας ανταμείψει. Σε ένα μπολ ρίχνετε λίγο αλεύρι, νερό και μαγιά. Ανακατεύετε το μείγμα με τα χέρια και ρίχνετε νερό. Το μείγμα πρέπει να είναι “νερουλό”. Μόλις γίνει ομοιόμορφο, το σκεπάζετε με μία πετσέτα και το αφήνετε για περίπου 20 με 30 λετπά να φουσκώσει. Παίρνετε τη φριτέζα ή ένα κατσαρολάκι και προσθέτετε αρκετό λάδι για να ψήσετε τους λουκουμάδες. Με ένα κουτάλι της σούπας παίρνετε μία ποσότητα από το μείγμα και τη ρίχνετε γρήγορα στο καυτό λάδι. Μόλις πέσει θα γίνει σαν μπαλίτσα. Ρίξτε και το υπόλοιπο μείγμα με τον ίδιο τρόπο. Με μία τρυπητή κουτάλα βγάζετε τους λουκουμάδες από το λάδι μόλις ροδίσουν και τους αφήνετε πάνω σε ένα απορροφητικό χαρτί. Στη συνέχεια τους πασπαλίζετε με ζάχαρη (ή ρίχνετε μέλι) και κανέλα.
Εναλλακτική πιο γρήγορη λύση: δεν περιμένετε να φουσκώσει το μείγμα και ρίχνετε με μία κουτάλα το νερουλό μείγμα σε ένα τηγανάκι ελαφρώς λαδωμένο. Το μείγμα θα απλώσει και έτσι θα φτιάξετε μία ωραία τηγανίτα. Μπορείτε να τη φάτε γλυκιά, ρίχνοντας ζάχαρη, μέλι, σιρόπι από γλυκό του κουταλιού κλπ. Ενας ωραίος συνδυασμός είναι να της προσθέσετε μερέντα και να ρίξετε μερικά κομμάτια μπανάνας. Στη συνέχεια την τυλίγετε σαν κρέπα.
Πηγή: newspark.eu Από alexia..........

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Η ιστορία της μπουγάτσας: Γιατί η μπουγάτσα δεν είναι μια απλή πίτα!

Η ιστορία της μπουγάτσας: Γιατί η μπουγάτσα δεν είναι μια απλή πίτα!



Μία ιστορία που μας ταξιδεύει αρκετούς αιώνες πίσω. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, σύμφωνα με αρχεία που κρατούσαν οι ίδιοι...

ήταν οι πρώτοι που κατασκεύασαν μια πρώιμη μορφή πίτας.
Η επεξεργασία του σιταριού είχε ήδη ξεκινήσει και το φύλλο της πίτας με διάφορες παραλλαγές είχε γίνει γνωστό σχεδόν σε όλο τον κόσμο.

Και στην αρχαία Ελλάδα οι πίτες βρίσκονταν στο καθημερινό διαιτολόγιο. Χαρακτηριστικό ήταν ένα είδος πίτας με μέλι, τυρί και λάδι και ιδιαίτερη επιτυχία είχε ο «μυτλωτός» μια πίτα με τυρί ανακατεμένο με μέλι και σκόρδα.
Με το πέρασμα των χρόνων φτάνουμε στην Βυζαντινή περίοδο…

Η μπουγάτσα όπως την ξέρουμε σήμερα

Η αρχική προέλευση της ιδέας της παρασκευής μπουγάτσας, σύμφωνα με αναφορές παλαιότερων,  προέρχεται από την γεωγραφική περιοχή του Βυζαντίου. Πιο συγκεκριμένα φαίνεται να προέρχεται από την Κωνσταντινούπολη, όταν ήταν ακόμα Ελληνική, δηλαδή πριν το 1453μ.χ. ,και την άλωση της «Πόλης» από τους Τούρκους.
Είναι γνωστό ότι στο Βυζάντιο υπήρχε μεγάλη παράδοση στα γλυκά ταψιού αλλά και στις πίτες. Μία μορφή από αυτές τις περίφημες παραδοσιακές πίτες του Βυζαντίου λοιπόν είναι και η μπουγάτσα.
Ακόμα και μετά την άλωση η μπουγάτσα εξακολουθεί να διαπρέπει, σύμφωνα με ταξιδιωτική μαρτυρία του 16ου και του 17ου αιώνα. Ο ταξιδευτής Εβλιά Τσελεμπή αναφέρει ότι στην Κωνσταντινούπολη δύο φούρνοι παρασκεύαζαν "μπουγάτσα κουρού", κιγμαλί (με κιμά), πεϊνιρλί (με τυρί) και "σαντέ μπουγάτσα" (πασπαλισμένη με ζάχαρη άχνη).
Οι κάτοικοι της Πόλης δώσανε το όνομα «μπουγάτσα» ή «μπουγκάτσα», θέλοντας να εννοήσουνε πιθανώς «αλμυρή ή γλυκιά γέμιση πίτας, τυλιγμένη πολύ καλά και στεγανά μέσα στην ζύμη.».
Λεγότανε λοιπόν «πογάτσα» ή «μπογάτσα», από τους Έλληνες και bugatsa (μπουγκάτσα) από τους Τούρκους.
Σήμερα όμως στην γειτονική μας χώρα Bugatsa ονομάζουν ένα πλήθος από διαφορετικές πίτες , αλλά και πολλά φαγητά τελείως διαφορετικά και ανόμοια μεταξύ τους. Πολλά μάλιστα δεν είναι καν πίτες, αλλά είναι μαγειρεμένα.
Αυτή είναι και η μία από τις πολλές βασικές διαφορές που έχει η μπουγάτσα σε σχέση με τις άλλες πίτες.
Άλλη βασική διαφορά είναι ότι το φύλλο δεν ανοίγεται με την βοήθεια του αλευριού όπως οι κλασικές πίτες με το πλαστήρι, αλλά μόνο με την βοήθεια λαδιού και μαλακού φυτικού βουτύρου.

Η διάδοση της μπουγάτσας στην Ελλάδα

Η μπουγάτσα κυριάρχησε στον Ελλαδικό χώρο μετά την Μικρασιατική καταστροφή από τη Βόρεια Ελλάδα ως την Ήπειρο και από την Πελοπόννησο ως την Κρήτη. Ιδιαίτερα όμως πολιτογραφήθηκε ως Θεσσαλονικιά και Σερραία, καθώς στη Βόρεια Ελλάδα στεγάστηκε μεγάλος αριθμός προσφύγων από τη Μικρά Ασία.

Το 1917 ιδρύεται η Συντεχνία των μπουγατσοποιών Θεσσαλονίκης και δυο χρόνια μετά συγκεντρώνει 51 μέλη, αριθμό διόλου ευκαταφρόνητο.

Μετά το 1922, η διάδοση της μπουγάτσας στον ελλαδικό χώρο επιταχύνεται και η τέχνη της εξελίσσεται. Σήμερα, παρά τη μεγάλη της ιστορική διαδρομή, η μπουγάτσα εξακολουθεί να είναι ένα καθημερινά επιθυμητό έδεσμα με αφοσιωμένους οπαδούς και, όπως φαίνεται, το μέλλον της διαγράφεται τόσο πλούσιο όσο και η γεύση της.

Ειδικά οι παλαιότεροι στις προσφυγικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης και του Πειραιά θα θυμούνται τους πλανόδιους με τα καροτσάκια τους με το κάρβουνο από κάτω να διαλαλούν την πραμάτεια τους, «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΟΓΑΤΣΑ»!!

Αυτή η μπογάτσα όπως την έλεγαν τότε, ήταν σκέτη χωρίς γέμιση, μόνο φύλλο. Μόνο φύλλο όπως λένε ακόμα αυτοί που είναι γνώστες ..η «κανονική» η «αυθεντική» μπουγάτσα. Η πίτα του φτωχού.
Η μπουγάτσα με γέμιση κρέμα διαδόθηκε από τους Σερραίους μάστορες πρόσφυγες στην Βόρειο Ελλάδα. Έτσι η διαδρομή της μέσα από πολλά περάσματα φτάνει μέχρι και τις μέρες μας. Μπουγάτσα ,μια ιστορία παλιά με καταγωγή.


Οι πρώτοι πελάτες στα μπουγατσατζίδικα

Ελάχιστοι ήταν αυτοί που πηγαίνανε σε τέτοιου είδους καταστήματα για να καταναλώσουν μπουγάτσα αφού αυτή η κίνηση θεωρούνταν προσβλητική για την σύζυγο τους. Εκείνη την εποχή για να θεωρηθεί κάποια γυναίκα καλή νοικοκυρά έπρεπε να έχει πάντα στο σπίτι της κάποια πίτα φτιαγμένη από τα χέρια της.
Όταν ο κόσμος έβλεπε τον σύζυγό της να καταναλώνει μπουγάτσα από κάποιο μπουγατσατζίδικο κατέληγε στο συμπέρασμα ότι είτε η σύζυγός του δεν φτιάχνει πίττες ή αν φτιάχνει , δεν είναι καλές. Άρα δεν είναι καλή νοικοκυρά.
Αργότερα καθώς περνούσαν τα χρόνια, οι άνθρωποι άρχισαν να συνηθίζουν την ιδέα του να αγοράζεις πίττες από κάποιο κατάστημα και σταμάτησε να υπάρχει αυτό το ταμπού στις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Τότε άρχισε να ανεβαίνει η κατανάλωση στα Μπουγατσατζίδικα (τα οποία εκείνη την εποχή στην Σέρρες ήταν δύο) αφού οι Σερραίοι βρήκαν στην μπουγάτσα ένα έδεσμα το οποίο τους χόρταινε πριν πάνε στην δουλειά, το καταναλώνανε κατά την διάρκεια του διαλείμματος, κάποιοι το καταναλώνανε σαν μεσημεριανό ενώ κάποιοι άλλοι πολύ λιγότεροι ,σαν βραδινό.
Η μπουγάτσα ήταν το έδεσμα εκείνο που σου πρόσφερε ποικιλία , αφού παρασκευαζόταν σε πέντε διαφορετικές γεμίσεις, ποιότητα , και βέβαια αγνά υλικά όπως θα έφτιαχνε ο καθένας στο σπίτι του, και επίσης χαμηλή τιμή. Μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε το φαγητό του φτωχού , αφού με λίγα χρήματα μπορούσε κάποιος να χορτάσει.

Η παραδοσιακή παρασκευή της μπουγάτσας

Πολύ σημαντικός παράγοντας της διαδικασίας παρασκευής της μπουγάτσας, είναι να πετύχει τέλεια το φύλλο της. Για να γίνει αυτό απαιτείται αλεύρι , λάδι και μαλακό φυτικό βούτυρο αρίστης ποιότητας. Στα παραδοσιακά εργαστήρια μπουγάτσας το μόνο ηλεκτρικό μηχάνημα που χρειάζεται στην πραγματικότητα είναι το ζυμωτήρι. Από την στιγμή που θα ζυμωθεί η μπουγάτσα και μετά, η διαδικασία μέχρι και το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να γίνει απολύτως χειροποίητα.
Αφού πλάθεται η ζύμη, χωρίζεται σε μικρά στρογγυλά μπαλάκια, τα οποία αλείφονται με λάδι και βούτυρο και αφήνονται μερικές ώρες για να μαλακώσουν, να φουσκώσουν και να διπλασιαστούν. Από ένα μικρό μπαλάκι ζύμης, ο τεχνίτης, χάρη στην ικανότητά του, δημιουργεί ένα τέλειο, και τεραστίων διαστάσεων, πολύ λεπτό φύλλο, διαστάσεων περίπου 1,5 x 2 μέτρων.
Στην αρχή ο τεχνίτης, πατάει και πλαταίνει το μπαλάκι, ώσπου να φτάσει στο μέγεθος της βάσης μίας μικρής πίτσας, και μετά αρχίζει να το πετάει στον αέρα σηκώνοντας το από τον πάγκο, 3-7 φορές για κάθε φύλλο, ώσπου να γίνει λεπτό και να πάρει τις επιθυμητές διαστάσεις. Το φύλλο της μπουγάτσας ( λέγετε σήμερα και φύλλο αέρος ) για να πετύχει, θέλει μεγάλη μαστοριά αλλά και μεράκι.
Στην συνέχεια, πολύ απλά «εγκλωβίζει» την γλυκιά η την αλμυρή γέμιση στεγανά μέσα στο φύλλο της μπουγάτσας.