πουρές πατάτας γεμιστός με κιμά!!

πουρές πατάτας γεμιστός με κιμά!!

Υλικά:    1 κ. βρασμένες πατάτες    300 γρ. χονδροκομμένο κιμά βοδινό    4 - 5 φέτες μπέικον ψιλοκομμένο ή λίγο λαρδί    1 κρεμμύδι μέτριο ψιλοκομμένο    1 ποτ. κρασιού λάδι    1/2 ποτ. κρασιού γάλα    1 αυγό    1 κτσ ψιλοκομμένο μαϊντανό    50 γρ. τριμμένο κασέρι    αλατοπίπερο Εκτελεση Λιώνουμε τις πατάτες με πιρούνι ενσωματώνοντας το λάδι, το γάλα, το αυγό και αλατοπίπερο. Τσιγαρίζουμε τον κιμά ξεκινώντας από το μπέικον ή το λαρδί, ώστε να μη χρειαστούμε άλλο λίπος. Μόλις ροδίσει, προσθέτουμε το κρεμμύδι και αλατοπιπερώνουμε. Εκτός φωτιάς προσθέτουμε το μαϊντανό. Σε λαδωμένο βαθύ ταψί, στρώνουμε τον μισό πουρέ, από πάνω τον κιμά και μετά τον υπόλοιπο πουρέ. Πασπαλίζουμε με το κασέρι και περιχύνουμε με ελάχιστο λάδι. Φουρνίζουμε στους 180° C έως ότου χρυσίσει. Αφήνουμε να κρυώσει λίγο πριν να σερβίρουμε. Στον πουρέ μπορούμε να προσθέσουμε λίγο τριμμένο τυρί και μοσχοκάρυδο, ενώ στον κιμά σκόρδο και μπαχαρικά.

Καλή Ανάσταση, καλό Πάσχα. Ο Χριστός ας μας δώσει την δύναμη για την δική μας ανάσταση, απο το σκοτάδι στο φώς.

Νηστεία: Τα πάντα για το τραπέζι της Σαρακοστής

Την Καθαρά Δευτέρα φάγαμε τη λαγάνα μας, τον ταραμά και τον χαλβά μας, τιμώντας παραδοσιακά την έναρξη της Σαρακοστής. Κάποιοι από εμάς, όμως, συνεχίζουν παραδοσιακά και τις υπόλοιπες σαράντα ημέρες που μας χωρίζουν από το Πάσχα.

Για αυτούς, συγκεντρώνουμε τις συμβουλές διατροφολόγων, τα tips της νηστείας, τα «πρέπει» και τα «μη» του τραπεζιού της Σαρακοστής και τα νηστίσιμα μενού που σερβίρουν οι σεφ της Αθήνας σε αγαπημένα εστιατόρια.

*Τα οφέλη της νηστείας Εγκαταλείπουμε για λίγο καιρό το κρέας (του αλόγου συμπεριλαμβανομένου) και γεμίζουμε το ψυγείο μας με νηστίσιμα καλούδια – στα ράφια του θα πρωτοστατήσουν τα φρούτα και τα λαχανικά, που είναι γεμάτα βιταμίνες, και στην κατσαρόλα θα πάρουν θέση τα όσπρια, που μας προσφέρουν πλούσια θρεπτικά στοιχεία. Ας πάρουμε όμως έναν-έναν τους τρόπους που μπορούμε να ωφεληθούμε νηστεύοντας.

-Επιστροφή στο μεσογειακό μοντέλο διατροφής: Όπως μας έχει συμβουλεύσει ο νοσοκομειακός διαιτολόγος κ. Βασίλης Παπαμίκος, η περίοδος της νηστείας είναι μια αφορμή να γυρίσουμε στο μεσογειακό πρότυπο, που είναι πολύ σωστό για την υγεία μας – άλλωστε έχουν διενεργηθεί εκατοντάδες μελέτες που αναδεικνύουν τα οφέλη της σε κάθε πτυχή της λειτουργίας του οργανισμού μας.
-Καλή λειτουργία εντέρου: Τα πλούσια σε φυτικές ίνες τρόφιμα πρωταγωνιστούν αυτή την περίοδο, κάτι που σημαίνει καλά νέα για το έντερό μας και την σωστή λειτουργία του. Τα ίδια τρόφιμα διαθέτουν αναλογικά άφθονο φυλλικό οξύ, το οποίο αποτελεί σημαντικό στοιχείο για τα ερυθρά μας αιμοσφαίρια.
-Μείωση κορεσμένων λιπαρών: Η κλινική διαιτολόγος-διατροφολόγος Μαρία Κολοτούρου αναφέρει σχετικά πως η περιοδική φυτοφαγία της νηστείας μειώνει σημαντικά την πρόσληψη κορεσμένων λιπαρών και ζωικής πρωτεΐνης, ενώ αυξάνεται αντίστοιχα η πρόσληψη σύνθετων υδατανθράκων, φυτικών ινών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων από φυτικά τρόφιμα.
-Υιοθέτηση καλύτερων διατροφικών συνηθειών: Αν αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε τους «κανόνες» της νηστείας για μεγάλο χρονικό διάστημα, λέει η κ. Κολοτούρου, είναι πολύ πιο εύκολο να διατηρήσουμε τις παραπάνω καλές συνήθειες και ως εκ τούτου τα οφέλη τους και μετά το πέρας της Σαρακοστής – η οποία, σημειωτέον, τελειώνει φέτος μέσα στον Μάιο, μια ανάσα από το καλοκαίρι.
-Ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης: Η γλυκόζη στο αίμα ρυθμίζεται σε επιθυμητά επίπεδα με την βοήθεια των φυτικών ινών, οι οποίες περιέχονται σε μεγάλες ποσότητες στα περισσότερα νηστίσιμα τρόφιμα.
-Μείωση κακής χοληστερόλης: Ο αποκλεισμός των ζωικών τροφίμων μπορεί να βοηθήσει στην βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ μας.
-Ψυχολογικά οφέλη: Πέρα από την «αποτοξίνωση από την αμαρτία» που αποτελεί το συμβολικό φορτίο της νηστείας, η ψυχολογική ανάταση κατά την Σαρακοστή προκύπτει και από την ευεξία που νιώθει κανείς όταν επιστρέφει σε πιο υγιεινά διατροφικά μονοπάτια.

*Οι παγίδες της νηστείας Πρώτο και κυριότερο σημείο που πρέπει να προσέχει κανείς κατά την περίοδο της Σαρακοστής, είναι να μην συγχέει την έννοια της νηστείας με αυτή της δίαιτας, συμβουλεύουν οι διαιτολόγοι. Πολλοί είναι αυτοί που οδηγούνται σε ακραίες καταστάσεις, είτε από υπερβάλλοντα ζήλο, είτε από την γοητεία της ιδέας «ευκαιρία για αυστηρή δίαιτα, για να χάσουμε κιλά», την στιγμή που ο οργανισμός τους δεν αντέχει την δοκιμασία στην οποία τον υποβάλλουν.

Υπάρχουν συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων που, όπως μας συμβουλεύει ο κ. Παπαμίκος, καλό είναι να απέχουν από την νηστεία, για τους παραπάνω λόγους: Πρόκειται για τα μικρά παιδιά, που βρίσκονται στην ανάπτυξη ή αθλούνται τακτικά, τις εγκυμονούσες γυναίκες, ιδίως αν βρίσκονται στον τρίτο τρίμηνο της κύησης και τους ηλικιωμένοι που πάσχουν από χρόνιες νόσους.

Το άλλο μεγάλο «ναι μεν αλλά» της νηστείας είναι η έλλειψη των απαραίτητων στον οργανισμό μας θρεπτικών συστατικών που περιέχονται κυρίως στο κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Αυτά είναι η πρωτεΐνη, ο σίδηρος, το ασβέστιο και η βιταμίνη Β12, τα οποία οφείλουμε να εντάξουμε όπως και να ‘χει στην διατροφή μας. Παρακάτω, αναφέρουμε ενδεικτικά μερικές εναλλακτικές λύσεις για να μην λείψουν από το πιάτο σας:

-Τα θαλασσινά (καλαμάρια, σουπιές κλπ) είναι πολύ καλές πηγές πρωτεϊνών
-Συνδυασμοί τροφίμων σε φαγητά όπως το φακόρυζο, το σπανακόρυζο, το ρεβυθόρυζο, τα φασόλια γίγαντες και το πλιγούρι συνδυασμένο με ψωμί μπορούν να μας χαρίσουν πρωτεΐνη, φυσικής προελεύσεως μεν, υψηλής βιολογικής αξίας δε.
-Τα σαλιγκάρια και τα θαλασσινά μάς προσφέρουν επίσης τις απαραίτητες δόσεις σιδήρου που στερούμαστε από το κρέας. Δοκιμάστε επίσης τρόφιμα όπως οι φακές και το σπανάκι, πάντα όμως συνδυασμένα με λεμόνι, για να απορροφηθεί ο σίδηρος από τον οργανισμό.
-Βάλτε στο διαιτολόγιό σας τα αμύγδαλα, τα καρύδια, το μπρόκολο και το σπανάκι, που περιέχουν σεβαστή ποσότητα ασβεστίου, δύσκολα όμως απορροφήσιμη από τον οργανισμό. Γι’ αυτό, επιμείνετε συμπληρωματικά με το δημητριακό κινόα ή με συμπληρώματα ασβεστίου, αν έχετε αυξημένες ανάγκες στο συγκεκριμένο στοιχείο.
-Το έλλειμμα βιταμίνης Β12 που μπορεί να προκύψει από την αποχή από το κρέας, μπορεί να ισοσκελιστεί με επιλογές όπως το τοφού και το γάλα σόγιας ή ρυζιού.

Τέλος, υπάρχει και η μεγάλη παγίδα της υπερβολής: Αφενός η έλλειψη αισθήματος κορεσμού (καθώς αυτό δημιουργείται πιο εύκολα με την πρωτεΐνη, από την οποία απέχουμε αυτό το διάστημα) μας σπρώχνει σε επιλογές όπως τα ζυμαρικά και το ψωμί για να χορτάσουμε, προσφέροντάς μας όμως έτσι… άφθονες θερμίδες και τριγλυκερίδια, και αφετέρου η πολυήμερη αποχή μας οδηγεί σε ένα «πάρτι» λαιμαργίας στο τραπέζι της Κυριακής του Πάσχα, κάτι που μπορεί να οδηγήσει μέχρι και σε καρδιακά επεισόδια.

*Τα εστιατόρια που νηστεύουν

Κανέλλα (Κωνσταντινουπόλεως 70 & Ευμολπιδών, Γκάζι, τηλ: 2103476320) Τα νόστιμα μαγειρευτά του αγαπημένου οινομαγειρείου του Γκαζιού μπήκαν σε περίοδο νηστείας, και στην κουζίνα της Κανέλλας ήδη από την Καθαρά Δευτέρα γευτήκαμε σπιτική ταραμοσαλάτα, ξυδάτο χταποδάκι, ψητό καλαμάρι, γαριδομακαρονάδες, πολίτικα γεμιστά και άλλες λιχουδιές άνευ κρέατος. Μάθετε περισσότερα για το μενού εδώ – ενδεικτική τιμή 15-20€ κατ’ άτομο. 

Avocado (Νίκης 30, Σύνταγμα, τηλ: 210 3237878) Ούτως ή άλλως vegetarian, το μικρό, όμορφο εστιατόριο της οδού Νίκης ενδείκνυται για υγιεινές και πεντανόστιμες προτάσεις για όλη την Σαρακοστή: Δοκιμάστε τα γευστικά πιάτα ρυζιού (δικά μας αγαπημένα το Life’s a rainbow με λαχανικά, πιπερόριζα και σουσάμι και το Mango Chutney), ζυμαρικά με αρωματικές σάλτσες, ολόφρεσκες σαλάτες και veggie πίτσες σε οικονομικές τιμές – υπολογίστε περί τα 15-18€ κατ’ άτομο. Δείτε το μενού εδώ. 

Αθήρι (Πλαταιών 15, Κεραμεικός, τηλ: 210 3462983) Το καταφύγιο της δημιουργικής κουζίνας στην καρδιά του Μεταξουργείου δημιουργεί ένα μενού των 15€ κατ’ άτομο κάθε εβδομάδα – αυτές τις ημέρες έχετε την ευκαιρία να γευθείτε σούπα καρότο, πράσινη σαλάτα με παντζάρι, ηλιόσπορους, πατάτες baby, κρεμμυδάκι και λαδόξιδο με δαμάσκηνο, φιλέτο τσιπούρας με φάβα Σαντορίνης, χειροποίητο ψωμί και crème brulee για το κλείσιμο (καθημερινά εκτός Σαββάτου). Εδώ μπορείτε να βλέπετε το μενού κάθε εβδομάδας. 

Ωραία μου κουζίνα (Αγ. Τριάδος 22, Ν. Φιλαδέλφεια, τηλ: 210 2529008)
Η νέα και πολλά υποσχόμενη εστιατορική άφιξη στην Νέα Φιλαδέλφεια προσθέτει στο μενού της κάθε ημέρα κι ένα διαφορετικό σαρακοστιανό πιάτο, ενώ ήδη έχει λανσάρει τα ατομικά οικονομικά μενού της, από 12€ - μάθετε καθημερινά τις προτάσεις της εδώ. 

Επιμέλεια: Γιώργος Κόκουβας

Δημοσίευση |22 Μαρτίου 2013

Κρέας μαζί με κόκκινο κρασί μειώνουν τη χοληστερόλη

Οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει πως, η κατανάλωση κόκκινου κρέατος μαζί με κόκκινο κρασί (ακόμα και όταν αυτό έχει προστεθεί κατά τη διαδικασία του μαγειρέματος), μπορούν πραγματικά να εμποδίσουν τη συσσώρευση χοληστερόλης στο σώμα, ενώ λέγεται πως μπορεί αυτός να είναι και ο λόγος που το κόκκινο κρασί έχει συνδεθεί με τον μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης καρδιακών νοσημάτων.

Οι ερευνητές από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, διαπίστωσαν ότι μετά τη βρώση σκούρου ή κόκκινου κρέατος, οι ενώσεις που ονομάζονται μαλονδιαλδεΰδες, συσσωρεύονται στην κυκλοφορία του αίματος βοηθώντας στο σχηματισμό εκείνου του είδους της χοληστερόλης που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων. Όμως, όταν εθελοντές ήπιαν κόκκινο κρασί, αυτές οι ενώσεις δεν κατόρθωσαν να εισχωρήσουν στην κυκλοφορία του αίματος!

Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα αντιοξειδωτικά του κρασιού –γνωστά ως πολυφαινόλες – εμπόδισαν την απορρόφηση αυτών των επιβλαβών ενώσεων.

Ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Pov Kohen, είπε σε συνέντευξη που παραχώρησε ότι: «Τα κρεατικά είναι πλούσια σε πολυακόρεστα λιπαρά και χοληστερόλη. Τα αποτελέσματα της έρευνάς μας, θα μπορούσαν να μας παράσχουν μια εξήγηση της σχέσης που υπάρχει μεταξύ της συχνής κατανάλωσης κρέατος και του αυξημένου κινδύνου για την ανάπτυξη καρδιαγγειακών παθήσεων. Όταν στο γεύμα συμπεριλαμβάνονται και πλούσια σε πολυφαινόλες προϊόντα, τότε μειώνονται σημαντικά οι βλαβερές συνέπειες».

Τον περασμένο μήνα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Leicester αποκάλυψε ότι, η πόση ενός μεγάλου ποτηριού κόκκινου κρασιού την ημέρα, μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη του καρκίνου του εντέρου.

Παράλληλα, η ρεσβερατρόλη, που βρέθηκε στο φλοιό των κόκκινων σταφυλιών και η οποία είναι υπεύθυνη για το χρώμα του κρασιού, είναι από καιρό γνωστό πως παρουσιάζει ιδιότητες κατά του καρκίνου.

Η παραπάνω μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Functional Foods.

<<Εύχομαι το νέο έτος ν’ αναπληρώσει όσο γίνεται τις ελπίδες που μίκρυναν, τα όνειρα που λοξοδρόμησαν και τις ζωές που τσαλακώθηκαν.

<<Εύχομαι το νέο έτος  ν’ αναπληρώσει  όσο γίνεται τις ελπίδες που μίκρυναν, τα όνειρα που λοξοδρόμησαν και τις ζωές που τσαλακώθηκαν. Εύχομαι οι ηγέτες του πολύπαθου μα και περήφανου λαού μας να καθοδηγούνται από σύνεση και σοφία, ώστε ο ανηφορικός δρόμος που διανύουμε όλοι μας να μπει τελικά σε μια ευθεία λιγότερο επώδυνη κι’ αμφίβολη.

Εύχομαι τέλος, όλοι εκείνοι που μπορούν ακόμη ν’ αγκαλιάσουν εκείνους που δεν τα κατάφεραν και λύγισαν απ’ τα βάρη.

Υγεία, Αγάπη κι’ Ειρήνη σε όλο τον Κόσμο!!>>

Πολίτικη Κουζίνα

Πολίτικη Κουζίνα

Το άρθρο αυτό γράφτηκε χάρη στις πληροφορίες που μας παραχώρησε η κα Σούλα Μπόζη, Ερευνήτρια - Συγγραφέας

Παλαμίδα…, Αρνάκι.., Τσιγαρίδες.., Λαχανικά .. , Αρώματα…
Λίγη γεύση από την πολίτικη κουζίνα
Πως να ξεκινήσει κανείς να γράφει για τις γεύσεις της Πόλης; Η ιδέα, μαγεύει και σε μεταφέρει στην ιστορική κοσμοπολίτικη Κωνσταντινούπολη, όπου διασταυρώθηκαν και συμβίωσαν κουλτούρες πολλών λαών.  Μεταφέρεσαι νοερά,  σε νοικοκυριά, σαν εκείνο της Λωξάντρας γεμάτα με καλούδια και με τρόφιμα , που μετατρέπονται με μαεστρία και μεράκι σε λαχταριστά εδέσματα.
Κι έπειτα ο νους φεύγει και βρίσκεσαι σε παζάρια με μπαχαρικά και αρωματικά χόρτα  ..και ταξιδεύεις ανάμεσα σε μυρωδιές που έρχονται  από παλιά και κάθε μια έχει ένα διαφορετικό νόημα και μιαν άλλη ιστορία.
Και  μετά περνούν από μπροστά  σου χρόνια και χρόνια, από την ιστορία αυτού του μοναδικού τόπου. Τι έτρωγαν οι άποικοι που έφτασαν από τη μακρινή Αίγινα; Τι προτιμούσαν οι Βυζαντινοί; Ποιά ήταν τα εδέσματα που κυριαρχούσαν στα οθωμανικά παλάτια; Κι αργότερα… τι μαγείρευαν οι νοικοκυραίοι στην Πόλη, που προέρχονταν από τόσες εθνικότητες ;
Κι ακόμα, τι έτρωγαν οι άρχοντες και τι ο απλός λαός;
Χαμένος έτσι στην ιστορία αυτής της τόσο ιδιαίτερης πόλης, καταλήγεις στο συμπέρασμα, πως πρέπει να διαβάσεις πολύ, να αναζητήσεις ιστορικές πηγές και ειδικούς, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη μελέτη της ιστορίας της Πόλης. Γιατί, πρέπει να θυμηθούμε , πως η ιστορία ενός τόπου γράφεται και μέσα από την γαστρονομία της, που είναι σημαντικό μέρος του πολιτισμού της .
Η προσέγγιση της πολίτικης κουζίνας, έμοιαζε κάτι μακρινό και δύσκολο, μέχρι που είχαμε την τύχη να συναντήσουμε την Σούλα Μπόζη. Την συγγραφέα και ερευνήτρια, που χρόνια τώρα, διερευνά  προσεκτικά και με λεπτομέρεια, διάφορες πτυχές της ζωής της βασιλεύουσας και των γύρω περιοχών.
Μας δέχτηκε και συμφώνησε να μιλήσουμε, με τη σοφία και την γλυκύτητα που μόνον καταξιωμένοι μελετητές έχουν. Απλή , προσιτή και πρόθυμη να μας μυήσει στην γαστρονομική ιστορία της Πόλης, μας έδωσε την ευκαιρία να ξεκινήσουμε σιγά-σιγά ένα μακρύ και γοητευτικό  γευστικό ταξίδι .
«...Η Πόλη είναι ένα σταυροδρόμι, είναι το σημείο που διασταυρώθηκαν πάμπολλοι πολιτισμοί. Για να τη νοιώσεις πρέπει να ξεκινήσεις από πολύ παλιά, πριν από τα χρόνια του Βύζα ..» Το ταξίδι μας ξεκινάει.
Από την εποχή των πόλεων – κρατών, (5ο με 6ο αιώνα π.χ.) κάθε οικογένεια μοίραζε  τα υπάρχοντά της στα παιδιά της , όταν ερχόταν η ώρα να κάνουν δική τους οικογένεια. Όταν η γη δεν ήταν αρκετή για να μπορέσει να θρέψει την νέα οικογένεια  πολλοί ήταν εκείνοι που αποφάσιζαν να φύγουν  και να ψάξουν κάποια άλλη γη , όπου θα μπορούσαν να ζήσουν και να αναπτυχθούν. Έτσι από πολύ παλιά, η ιστορία αναφέρεται στη δημιουργία αποικιών. Η Κωνσταντινούπολη , η Βασιλεύουσα που κατοικείται και παράγει πολιτισμό αδιάλειπτα επί 1500 χρόνια,  ξεκίνησε την πορεία της, σαν αποικία  που ιδρύθηκε από Μεγαρείς που έφτασαν εκεί αναζητώντας καλύτερη μοίρα με αρχηγό τον Βύζα. Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ο Βύζας επέλεξε αυτή τη γη για να ιδρύσει το Βυζάντιο? Σίγουρα ήταν –και παραμένει- ένα στρατηγικό σημείο στο χάρτη,  από την άλλη όμως διαπίστωσε πως ο τόπος αυτός μπορούσε να «θρέψει» τους κατοίκους της νέας πόλης που θα φτιαχνόταν. Είδε τον πλούτο που ερχόταν τόσο από την θάλασσα με τα ψάρια, όσο κι από την ξηρά με τη ξυλεία  (που υπήρχε τότε)  και με το στάρι.
Η θάλασσα που περιτριγυρίζει την Πόλη έχει άφθονα ψάρια. Ο δρόμος των ψαριών από το Αιγαίο προς τις  θάλασσες του Πόντου για να ωοτοκήσουν, έγινε γρήγορα αντιληπτός από τους κατοίκους των γύρω περιοχών. Η αφθονία των ψαριών , που ήταν κυρίως παλαμίδες  (είδος τόνου) έθρεψε για χρόνια τους κατοίκους και τους βοήθησε να αναπτύξουν εμπόριο, να κάνουν συναλλαγές και να πλουτίσουν. Αναφέρεται , ότι ο Κεράτιος πήρε το όνομά του , γιατί χαρακτηριζόταν «Χρυσό Κέρας» χάρις στον «χρυσό της παλαμίδας». Αυτό προέρχεται από  παραλληλισμό με το κέρας της Αμάλθειας, που πρόσφερε τόσα αγαθά και πλούτη. Όπως το κέρας της Αμάλθειας , έτσι και ο Κεράτιος – το Χρυσό Κέρας-  προσέφερε τον πλούτο των ψαριών  του , που έφερναν στη συνέχεια  αγαθά και ευημερία στους ανθρώπους. Τα πολύτιμα αυτά ψάρια, αποξηραίνονταν  (παστώνονταν) στον ήλιο ,  ταξίδευαν και πωλούντο σε όλες της πόλεις και τα κράτη της εποχής. Το εμπόριο της παλαμίδας φτάνει μέχρι τις Ηράκλειες στήλες.  Φέρνει στους εμπόρους χρήματα, χρυσό, δέρματα, κεραμικά , αιθέρια έλαια  και επιστρέφουν στην βάση τους με πολύτιμα αγαθά, που επιτρέπουν στην Πόλη να αναπτύσσεται συνεχώς. (Εικάζεται μάλιστα – αν πάμε παλαιότερα – αυτός ο πλούτος γέννησε και τον Χρυσό αιώνα της Αθήνας).
Οι διηγήσεις και οι αναφορές  στον πλούτο των ψαριών του Βοσπόρου, έρχονται από πολύ παλιά.  Ο ιστορικός Πλίνιος αναφέρει, πως ο στόλος του Μεγάλου  Αλέξανδρου , όταν έπλεε  στην Προποντίδα για να συνεχίσει την εκστρατεία του στην Ασία, συνάντησε ένα μεγάλο πρόβλημα από τις  αποικίες της παλαμίδας!!!  Τα κοπάδια των ψαριών ήταν τόσο πυκνά , τα ψάρια τόσο πολυάριθμα, που ακόμα και τα πολεμικά πλοία δεν μπορούσαν να ανοίξουν δρόμο για να περάσουν. Ο θόρυβος των στρατιωτών δεν στάθηκε ικανός να απομακρύνει τα ψάρια και ο στόλος βρέθηκε «πολιορκημένος» από τις παλαμίδες.
Κάτι ακόμη χαρακτηριστικό, είναι ότι η Κύζικος ο προορισμός του Μεγάλου Αλεξάνδρου την εποχή στην οποία αναφέρεται ο ιστορικός , είχε στο νόμισμα της, την αναπαράσταση  μιας παλαμίδας.
Η  θάλασσα συνέχισε να δίνει τροφή και το ψάρι έγινε σύμβολο της πολίτικης κουζίνας, μαγειρεμένο με διάφορους τρόπους.
Ακόμα και  , στη βυζαντινή και στην οθωμανική περίοδο της Πόλης, αναφέρεται πως οι νοικοκυρές  έριχναν καλάθι στο Βόσπορο και το τραβούσαν γεμάτο ψάρια.
Τα πολύτιμα αυτά τρόφιμα ήταν κάτι  πολύ κοινό και προσιτό  για τους κατοίκους της Πόλης. Οι επαγγελματίες ψαράδες μετά από την αλιεία και πώληση των ψαριών – το μπερεκέτι , την εφορία της θάλασσας   -  μοίραζαν στο τέλος της ημέρας ό,τι περίσσευε  στο λαό.
Ο Ιωάννης ο Πτωχοπρόδρομος καταγράφει σκωπτικά , πως στα μοναστήρια , οι απλοί μοναχοί έτρωγαν μόνο λακέρδα και παλαμίδα – αναφερόμενος «στη λιτότητα» των γευμάτων τους σε σχέση με τους ανώτερους ιερωμένους!
Αργότερα, οι Τούρκοι δεν είχαν την παράδοση της διατροφής με ψάρι. Μπορεί να το έμαθαν από τις χριστιανικές κοινότητες της Πόλης, αλλά παρέμεινε κυρίαρχο στοιχείο πρώτιστα στις κουζίνες του χριστιανικού πληθυσμού.
Η Πόλη, συνεχίζει η Σούλα Μπόζη, δεχόταν και κατανάλωνε τρόφιμα και αγαθά από όλες τις επαρχίες.  Ήταν η πόλη της κατανάλωσης. Τα τρόφιμα έφταναν είτε σαν  πρώτη ύλη (ώστε να είναι «χορτάτος»  ο λαός και να αποφεύγονται εξεγέρσεις),  είτε  σαν προμήθειες για τα παλάτια, είτε ως φόροι από διάφορες περιοχές.
Εκτός από το ψάρι στην πολίτικη κουζίνα βρίσκουμε πολλά φαγητά με βάση το κρέας και πρώτιστα το πρόβειο.
Το μοσχάρι μπήκε αργότερα στις συνήθειες των κατοίκων της Πόλης. Το χοιρινό κρέας, σχεδόν παύει να υπάρχει μετά από την περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και δεν πωλείται πια.
Αντίθετα το συκώτι, το μυαλό και διάφορα εντόσθια είναι πάντα διαθέσιμα και μάλιστα σε  χαμηλή τιμή και ήταν προσιτή σε όλο τον κόσμο.
Τα κοτόπουλα τότε ήταν πιο ακριβά, αλλά τα αυγά υπήρχαν και χρησιμοποιούνταν σε αφθονία.
Στην πολίτικη κουζίνα υπάρχει βέβαια και ο κιμάς, που παρασκευάζεται με διάφορους τρόπους και πολλές φορές συνδυάζεται με λαχανικά, όπως για παράδειγμα με κολοκυθάκια.
Κάτι χαρακτηριστικό της κουζίνας της Πόλης είναι « η σύβραση». Η σύβραση είναι η τέχνη του αργού μαγειρέματος σε πολύ χαμηλή φωτιά και για πολλή ώρα. Η τεχνική αυτή, που απαιτεί υπομονή και αγάπη στο φαγητό που ετοιμάζεται, δείχνει πόσο μεγάλη σημασία έδιναν οι νοικοκυρές της Πόλης στα φυσικά συστατικά και αρώματα κάθε τροφίμου, που τα άφηναν να ελευθερωθούν σιγά  σιγά και να αποδώσουν όλη τη γεύση και το άρωμά τους στο φαγητό.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι στα χριστιανικά νοικοκυριά  η προετοιμασία των γιαλατζί ντολμάδων έπαιρνε πολύ χρόνο. Σε αντίθεση με την τούρκικη συνταγή (που έχει 1 κρεμμύδι), η ελληνική πολίτικη συνταγή απαιτεί πολύ κρεμμύδι , με ελάχιστο νερό (στα 2 κιλά , ένα μικρό φλιτζανάκι καφέ). Το κρεμμύδι σιγοβράζει σε πολύ χαμηλή φωτιά για μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε να απελευθερώσει τους χυμούς και τα αρώματά του. Μετά μόνο προστίθεται το λάδι , το ρύζι και τα άλλα υλικά. Έτσι συμπληρώνει η κα Μπόζη, οι γιαλατζί  ντολμάδες ήταν γλυκύτατοι.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι από την τεχνική αυτή του πολύωρου αργού μαγειρέματος και από την υπομονή που απαιτεί είχε βγει η έκφραση «μού ‘κανες  το συκώτι σύβραση». Την φράση αυτή την ακούμε στο θεατρικό  έργο «Του Κουτρούλη ο γάμος» του Πολίτη συγγραφέα Ιάκωβου Νερουλού, που γράφτηκε το 1845.  Άρα  η σύβραση,  ήταν γνωστή από πολύ παλιότερα , ίσως από το 1800 ή και από παλιότερα.
Και φυσικά νοστιμότατα ήταν τα λαδερά της πολίτικης κουζίνας, τα οποία κυριαρχούν στην κουζίνα των χριστιανικών εθνοτήτων.  Η κα Μπόζη αναφέρει χαρακτηριστικά την ιστορία του ιμάμη που λιποθύμησε από την νοστιμιά του «ιμάμ  μπαιλντί» ( λαδερό), που το δοκίμασε για πρώτη φορά όταν μια γειτόνισσα του το είχε  στείλει για δώρο.
Υπήρχαν πάντα πολλά φρούτα διαφόρων ειδών, πολλά λαχανικά και πολλοί ξηροί καρποί όπως τα αμύγδαλα ή τα φουντούκια που έφταναν στην Πόλη απο τις περιοχές του Πόντου.
Στις κουζίνες της Πόλης καταναλωνόταν γάλα, τυρί ,  ρύζι και τα περισσότερα φαγητά έχουν βάση το ψάρι ή το κρέας και τα λαχανικά. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι οι Κωσταντινοπολίτες,   χρησιμοποιούσαν πολλών ειδών λαχανικά με έμφαση στα φρέσκα λαχανικά κάθε εποχής.
Τα γαλακτοπωλεία πωλούσαν φρέσκο βούτυρο για το ψωμί, καϊμάκι, γιαούρτι και γαλακτερά γλυκίσματα.
Το κύριο λιπαρό για το μαγείρεμα ήταν το λίπος από αρνίσια ουρά. Οι νοικοκυρές  έφτιαχναν  τσιγαρίδες,  δηλαδή έλιωναν το λίπος στη φωτιά, για να το αποθηκεύσουν σε πήλινα δοχεία. Συνήθως το αναμίγνυαν με λίγο λάδι, με αλάτι, με δάφνη, με διάφορα αρωματικά χόρτα και με ψιλοκομμένο κρεμμύδι, το φιλτράριζαν μια και δυο φορές από λεπτό τουλπάνι και κατόπιν το συντηρούσαν, σε ειδικά δοχεία, για να το χρησιμοποιήσουν αργότερα.
Το καλύτερο βούτυρο ερχόταν από τις αγελάδες τις Τραπεζούντας ή από τα πρόβατα της Ούρφας. Όταν το χρησιμοποιούσαν οι νοικοκυρές μοσχοβολούσε όλο το σπίτι αναπολεί η κα Μπόζη. Το άρωμα τους ήταν μοναδικό και η γεύση τους ξεχωριστή!
Έτσι, η βάση για όλα τα μαγειρευτά της Πόλης ήταν παραδοσιακά το βούτυρο. Η περιοχή δεν είχε ελαιόλαδο . Μικρές ποσότητες  ελαιολάδου παράγονταν στις Κυδωνιές και στο Αδραμύττιο  ή έφταναν στην Πόλη από την Κρήτη και τη Μυτιλήνη, αλλά προοριζόταν κυρίως για το παλάτι και η τιμή ήταν πολύ υψηλή.
(Σε άλλες επαρχίες της αυτοκρατορίας, οι κάτοικοι κατανάλωναν κυρίως  σησαμέλαιο, λινέλαιο ή οπιέλαιο, καθώς αυτά ήταν τα λάδι α, που μπορούσαν να παραλάβουν από τις καλλιέργειες του τόπου τους.  Και σ’ αυτές όμως τις περιοχές  το λάδι χρησιμοποιούταν μόνο για το τηγάνισμα κάποιων ποταμίσιων ψαριών – κι αυτό όταν ήξεραν το ψάρι και το έτρωγαν. Εδώ , θα πρέπει να εξηγήσουμε, ότι οι κάτοικοι των ανατολικών ασιατικών περιοχών δε γνώριζαν τη θάλασσα και τα ψάρια δεν περιλαμβάνονταν στην κουλτούρα τους) 
Το λάδι χρησιμοποιούνταν ακόμα και για παρασκευή  ορισμένων γλυκισμάτων – όπως για παράδειγμα για χαλβά- καθώς επίσης και  για κουλουράκια διαφόρων ειδών.
Μιλώντας για γλυκά, η Σούλα Μπόζη μας τονίζει, ότι τα σιροπιαστά  διαδόθηκαν από την παλατιανή κουζίνα,  στα αρχοντικά.  Στην Πόλη υπήρχαν τα παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία , που πουλούσαν ποικιλία λουκουμιών, καραμέλες και άλλα. Τα μπακλαβατζίδικα με προέλευση κυρίως από την πόλη Ντιαρ – Μπεκίρ έφτασαν στην Πόλη τον 15ο αιώνα, αλλά προέρχονται από τους άραβες και από την δική τους γαστρονομική κουλτούρα. Τα γλυκά του κουταλιού ήταν  ρωμαίικη παράδοση.
Τα φρούτα – που έφταναν σε αφθονία από πολλές περιοχές- καταναλώνονταν φρέσκα ή γινόταν μαρμελάδες.
Και βέβαια, δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε την αφθονία των μπαχαρικών και των αρωματικών χόρτων που έφταναν στην Πόλη από παντού. Οι νοικοκυρές τα χρησιμοποιούσαν με περίσσεια φαντασία, έφτιαχναν εξαιρετικούς γευστικότατους συνδυασμούς  και οι συνταγές της πολίτικης κουζίνας παραμένουν ως τώρα ξεχωριστές χάρις στην τέχνη και στον τρόπο μαγειρέματος , αλλά και χάρις στα αρώματα που αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο τη νοστιμιά κάθε πιάτου...
Το πρώτο μας γευστικό ταξίδι στην Πόλη σταματάει για λίγο εδώ...
Πήραμε μια μικρή γεύση από την Πολίτικη κουζίνα . Άλλωστε, δεν είναι εύκολο να μάθουμε όλα τα μυστικά μιας κουζίνας παλιάς και ιστορικής που αγκαλιάζει τόσες πολιτισμικές παραδόσεις και συνήθειες...

«Το πρωί να τρως σα βασιλιάς...»!

Μαργαρίτα Στεργίου |

«Το πρωί να τρως σα βασιλιάς...»!
Δεν έχει άδικο ο λαός μας λέγοντας αυτή τη φράση, μιας και το πρωινό είναι πράγματι από τα πιο σημαντικά γεύματα. Ένα ισορροπημένο πρωινό βοηθά γενικότερα στη σωστή διατροφή όλων μας, ιδιαίτερα όμως των παιδιών που έχουν να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις τόσο της ανάπτυξης τους όσο και των έντονων δραστηριοτήτων τους.

Έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ απέδειξε ότι τα παιδιά που δεν τρώνε πρωινό έχουν χαμηλότερους βαθμούς στο σχολείο, είναι λιγότερο επιμελή και προσεκτικά, κινδυνεύουν περισσότερο από τραυματισμούς και είναι πιο επιθετικά. Επίσης, τα παιδιά που δεν παίρνουν πρωινό έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν παχυσαρκία, αφού τρώνε πιο μεγάλες ποσότητες στο μεσημεριανό γεύμα ή «τσιμπολογούν» snacks, συνήθως ανθυγιεινά.

Ένα ισορροπημένο πρωινό θα πρέπει να περιλαμβάνει υδατάνθρακες από φρούτα και προϊόντα ψωμιού (π.χ. ψωμί ολικής άλεσης, φρυγανιές σικάλεως κλπ), πρωτεΐνες από γαλακτοκομικά, αλλά και φυτικά λιπαρά (π.χ. μαλακές φυτικές μαργαρίνες), τα οποία μας εφοδιάζουν με τα απαραίτητα λιπαρά οξέα που δε μπορεί να συνθέσει μόνος του ο οργανισμός, καθώς και με λιποδιαλυτές βιταμίνες Α, D και Ε.
Είναι σημαντικό ιδιαίτερα τα παιδιά να υιοθετήσουν την υγιεινή συνήθεια ενός ισορροπημένου πρωινού, μιας και σ’ αυτή την ηλικία μπαίνουν οι βάσεις για τη διατροφή που θα ακολουθούν και ως ενήλικες. Το πρωινό, λοιπόν, ας γίνει η αγαπημένη συνήθεια των παιδιών - και όχι μόνο!- για ένα δυνατό ξεκίνημα της μέρας!

Εκτός από το πρωινό, σημαντικό ρόλο στη διατροφή των παιδιών παίζουν και οι επιλογές τροφίμων που κάνουν για τα ενδιάμεσα γεύματα. Ένα υγιεινό σνακ που θα έχει πάρει το παιδί από το σπίτι μαζί του στο σχολείο μπορεί να το βοηθήσει να αποφύγει την αγορά άλλων «ανθυγιεινών» τροφίμων από τις σχολικές καντίνες, οι οποίες στην πλειονότητά τους δεν προσφέρουν ακόμα πολλές υγιεινές επιλογές για τα παιδιά. Ένα παιδί σχολικής ηλικίας χρειάζεται το «δεκατιανό» για να συμπληρώσει το ημερήσιο συνιστώμενο ποσό θερμίδων και θρεπτικών συστατικών που συνιστώνται για την ηλικία του.
Προσπαθήστε το σνακ να περιέχει τουλάχιστον δύο ομάδες θρεπτικών συστατικών (πρωτεΐνες, λιπαρά, υδατάνθρακες), ώστε να καλύπτει την πείνα του παιδιού μέχρι το μεσημεριανό γεύμα.
Ένα μικρό αλλά ταυτόχρονα θρεπτικό και υγιεινό σνακ μπορεί να περιλαμβάνει:
-γιαουρτάκι χαμηλών λιπαρών (χωρίς ζάχαρη) με φρούτα
-τοστ με τυρί χαμηλών λιπαρών, κάποιο λαχανικό (ντομάτα, μαρούλι) και μαλακή μαργαρίνη μαζί με ένα φρούτο ή χυμό χωρίς προσθήκη ζάχαρης
-λίγο κέικ (φτιαγμένο με μαργαρίνη) και ένα φρούτο ή χυμό χωρίς προσθήκη ζάχαρης
-ξηρούς καρπούς και γιαουρτάκι χαμηλών λιπαρών (χωρίς ζάχαρη)
-φρουτοσαλάτα και κράκερς ολικής αλέσεως
-σπιτική τυρόπιτα και ένα φρούτο ή χυμό χωρίς προσθήκη ζάχαρης

Όταν, λοιπόν, είναι σωστά σχεδιασμένα τα σνακς μπορούν να προάγουν την υγεία, παρέχοντας απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, χωρίς να επιβαρύνουν με πολλές και περιττές θερμίδες τον οργανισμό.

Στεργίου Μαργαρίτα, Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, M.Sc.

Οι ασθένειες και τα βότανα

• Οι ασθένειες και τα βότανα
  ΑΓΧΟΣ: Ηρεμεί με βασιλικό, θυμάρι, μαντζουράνα.
  ΑΔΥΝΑΜΙΑ (οργανισμού): Δεντρολίβανο, Μαντζουράνα, Φασκόμηλο, Πιπεριές.
  ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ (εσωτερικές και εξωτερικές): Γλιστρίδα, δάφνη, βάλσαμο, Λουΐζα, απήγανος, αχίλλεα, βίνκα, δίκταμο, πεντάνευρο.
  ΑΙΜΟΡΡΟΪΔΕΣ (ερεθισμός): Δεντρολίβανο, δάφνη, απήγανος, φλόμος, κρεμμύδι, μελιτζάνα.
  ΑΜΥΓΔΑΛΙΤΙΔΕΣ: Οι ερεθισμένες από οποιοδήποτε λόγο αμυγδαλές θεραπεύονται με αγριμόνιο, δυόσμο, μέντα, θυμάρι, μαντζουράνα, αγριοτριανταφυλλιά, φασκόμηλο.
  ΑΝΑΙΜΙΑ: Θυμάρι, μελισσόχορτο, δεντρολίβανο, ντομάτα.
  ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ: Χαμομήλι, θυμάρι, πανσές.
  ΑΝΤΙΚΑΤΑΡΡΟΙΚΑ: Αγιόκλημα, αχίλλεα, βοράγο, λεβάντα, ονωνίδα, σάλβια, τίλιο, ρίγανη.
  ΑΝΤΙΣΗΠΤΙΚΑ: Καλέντουλα, Αχιλλέα, βίνκα, δίκταμο, λεβάντα, μαντζουράνα, υπερικό, δεντρολίβανο, θυμάρι, τσάι βουνού, χαμομήλι.
  ΑΣΘΜΑ: Αγριμόνιο, Αχιλλέα, βαλεριάνα, βάλσαμο, γαϊδουράγκαθο, δεντρολίβανο, ευκάλυπτος, σαμπούκος, θυμάρι, κρεμμύδι, λεβάντα, μαντζουράνα, μάραθο, μελισσόχορτο, ρίγανη, σέλινο, σκόρδο, τίλιο, χαμομήλι, ύσσωπος.
  ΑΤΟΝΙΑ: Ιδιαίτερα για τη μυϊκή ατονία: Αχιλλέα, λεβάντα, φασκόμηλο, ρίγανη, μάραθος, σκόρδο, δάφνη, κορίανδρος, βασιλικός, δίκταμο.
  ΑΫΠΝΙΑ: Βαλεριάνα, βάλσαμο, βασιλικός, δυόσμος, μέντα, ευκάλυπτος, λεβάντα, Λουΐζα, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, χαμομήλι, δεντρολίβανο.
  ΑΥΤΙΩΝ (πόνοι): Βασιλικός, κολοκυθιά, κρεμμύδι, μελισσόχορτο, μολόχα, σκόρδο, χαμομήλι.
  ΑΦΘΕΣ: Δεντρολίβανο, αγριοτριανταφυλλιά, φασκόμηλο, χαμομήλι.
  ΒΗΧΑΣ: Άσχετα με την αιτία που τον προκαλεί: αγριμόνιο, γλιστρίδα, βαλεριάνα, βασιλικός, γαϊδουράγκαθο, γλυκόριζα, ευκάλυπτος, σαμπούκο, θυμάρι, κρεμμύδι, μαϊντανός, μαντζουράνα, μολόχα, μάραθο, αγριοτριανταφυλλιά, φασκόμηλο, αμάραντο.
  ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΕΣ (γενικά): Αγριμόνιο, βασιλικός, χαμομήλι, λουίζα, μολόχα, φασκόμηλο.
  ΓΡΙΠΗ: Δεντρολίβανο, ευκάλυπτος, θυμάρι, κρεμμύδι, λεβάντα, μάραθος, σινάπι, φλαμούρι, σκόρδο.
  ΔΕΡΜΑΤΟΠΑΘΕΙΕΣ (γενικά): Σαμπούκος, κρεμμύδι, λεβάντα, μάραθος, μελισσόχορτο, φασκόμηλο, θυμάρι, Λουΐζα, μαϊντανός, χαμομήλι, πικροδάφνη.
  ΔΙΑΡΡΟΙΕΣ (γενικά): Αγριμόνιο, ευκάλυπτος, κρεμμύδι, Λουΐζα, πατάτα, σκόρδο, σέλινο.
  ΔΥΣΕΝΤΕΡΙΕΣ (γενικά): Αγριμόνιο, βάλσαμο, καρυδιά, καστανιά, ροδιά, σκόρδο, βάλσαμο.
  ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΕΣ: Αγριμόνιο, βασιλικός, σαμπούκος, καρπούζι, καστανιά, σκόρδο, τίλιο, αγριοτριανταφυλλιά, αγγούρι, ντομάτα.
  ΔΥΣΜΗΝΟΡΡΟΙΕΣ: Απήγανος, Αχιλλέα, γαϊδουράγκαθο, δυόσμος, μέντα, θυμάρι, λεβάντα, Λουΐζα, μαϊντανός, μελισσόχορτο, φασκόμηλο, χαμομήλι.
  ΔΥΣΠΕΨΙΑ: Αγριμόνιο, βάλσαμο, βασιλικός, δυόσμος, μέντα, κρεμμύδι, λεβάντα, μαϊντανός, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, σκόρδο, χαμομήλι.
  ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ: Βάλσαμο, κολοκυθιά, ευκάλυπτος, θυμάρι, κρεμμύδι, λεβάντα, πατάτα, χαμομήλι.
  ΕΚΖΕΜΑΤΑ: Δεντρολίβανο, κελέντουλα, λεβάντα, μαϊντανός, φασκόμηλο, χαμομήλι.
  ΕΝΤΟΜΟΑΠΩΘΗΤΙΚΑ: Τεύκριο, βασιλικός.
  ΕΞΑΝΘΗΜΑΤΑ: Αγριμόνιο, γαϊδουράγκαθο, μολόχα, πατάτα.
  ΕΠΙΠΕΦΥΚΙΤΙΔΕΣ (γενικά): Μαϊντανός, καλεντούλα.
  ΖΑΛΑΔΕΣ: Άσχετα με την αιτία που τις προκαλούν: βάλσαμο, βασιλικός, δεντρολίβανο, λεβάντα, μαϊντανός, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, αγριοτριανταφυλλιά, χαμομήλι.
  ΗΛΙΑΣΗ: Σαν πρώτες βοήθειες αφέψημα σαμπούκου.
  ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ: Αγριμόνιο, βαλεριάνα, δεντρολίβανο, θυμάρι, λεβάντα, μαντζουράνα, μελισσόχορτο, τίλιο και χαμομήλι.
  ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΑ: Βάλσαμο, λεβάντα, αγριοτριανταφυλλιά.
  ΚΑΛΟΙ: Βάλσαμο, καλέντουλα, μολόχα, πατάτα, σκόρδο.
  ΚΟΛΙΚΟΙ (διάφοροι): Απήγανος, βάλσαμο, δυόσμος, καρυδιά, κρεμμύδι, κρόκος, μαντζουράνα, μέντα, μολόχα.
  ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ: Αχιλλέα, σαμπούκο, θυμάρι, κρεμμύδι, μαϊντανός, μαντζουράνα, πατάτα, σινάπι, χαμομήλι.
  ΛΟΞΙΓΚΑΣ: Βαλεριάνα, δυόσμος, μέντα, ρίγανη.
  ΜΑΤΙΩΝ (ερεθισμοί): Καρπούζι, κρόκος, Λουΐζα. μαϊντανός, μάραθο, ραδίκι.
  ΜΕΛΑΝΙΕΣ: Αγριμόνιο, βασιλικός, δεντρολίβανο, θυμάρι, κρεμμύδι, μαϊντανός, μάραθο, μελισσόχορτο, μολόχα, πατάτα, σινάπι.
  ΜΥΤΗΣ (αιμορραγίες): Φλαμουριά.
  ΜΩΛΩΠΕΣ: Αχιλλέα, αθανασία, βιόλα, πιπεριά (κόκκινη), βάλσαμο.
  ΝΑΥΤΙΕΣ: Γαϊδουράγκαθο, κολοκυθιά, λεβάντα, μάραθο, ρίγανη.
  ΟΡΕΚΤΙΚΑ: Αχιλλέα, βασιλικός, θυμάρι, κρεμμύδι, κρόκος, ραδίκι, σκόρδο.
  ΠΛΗΓΕΣ: Μαλακώνουν με βιόλα, βίνκα, καλέντουλα.
  ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΙ: Δίκταμος, δυόσμος, σαμπούκος, θυμάρι, καρυδιά, κισσός, κρεμμύδι, λεβάντα, μαντζουράνα, μέντα, ρίγανη, σινάπι, χαμομήλι.
  ΠΡΗΞΙΜΑΤΑ: Αγριμόνιο, μάραθος, μαντζουράνα, πατάτα, ραδίκι, σκόρδο, σινάπι, χαμομήλι, απήγανος.
  ΠΥΡΕΤΟΙ: Αθανασία, βαλεριάνα, δίκταμο, ευκάλυπτος, καρπούζι, καστανιά, Λουΐζα, μαϊντανός, σέλινο, τίλιο, χαμομήλι.
  ΣΤΟΜΑΧΙΚΑ: Αχιλλέα, κολοκυθιά, γαϊδουράγκαθο, δίκταμο, κορίανδρος, Λουΐζα, μιλισσόχορτο, ραδίκι. Συγκεκριμένα για τα έλκη: βάλσαμο, πατάτα, τσουκνίδα και για τις νευρώσεις: χαμομήλι.
  ΤΟΝΩΤΙΚΑ (γενικά του οργανισμού): Βαλεριάνα, απήγανος, σινάπι, χαμομήλι, αθανασία, Αχιλλέα.
  ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΕΝΤΟΜΩΝ: Αγριμόνιο, δυόσμος, θυμάρι, καρυδιά, κρεμμύδι, λεβάντα, μαϊντανός, μελισσόχορτο, μολόχα, μέντα, σκόρδο, φασκόμηλο.
  ΤΥΜΠΑΝΙΣΜΟΣ κοιλιάς: Βασιλικός, μάραθο, μελισσόχορτο, ρίγανη, σκόρδο, χαμομήλι.
  ΥΠΕΡΚΟΠΩΣΗ Δεντρολίβανο, κρεμμύδι, φασκόμηλο.
  ΥΠΕΡΤΑΣΗ (γενικά): γλιστρίδα, δεντρολίβανο, κρεμμύδι, λεβάντα, μαϊντανός, μελισσόχορτο, σέλινο, σκόρδο.
  ΥΠΟΤΑΣΗ: Δάφνη, θυμάρι, φασκόμηλο.
  ΧΙΟΝΙΣΤΡΕΣ: Γαϊδουράγκαθο, καρυδιά, σέλινο.
  Σχετικά βότανα: άγχος, αδυνάτισμα, βότανα, βότανα για υγεία, βότανα για υγιή ζωή, διατροφή, Νεύρα, πέψη, πονοκέφαλος, στρες, Τονωτικό, υγεία, άρθρα
• Βότανα για το άγχος
  Τα βότανα βοηθούν με μεγάλη επιτυχία στην καταπολέμηση του άγχους.
  Το άγχος είναι μια κατάσταση ψυχοσωματική κατάσταση, η οποία εν δυνάμει προκαλεί σωματικές ή ψυχικές αντιδράσεις του οργανισμού μας που μακροπρόθεσμα αποβαίνουν βλαβερές για την υγεία.
  Το άγχος μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ψυχοσωματικές συνέπειες διότι προκαλεί τη κινητοποίηση του συμπαθητικού αυτόνομου νευρικού συστήματος και την έκκριση κάποιων ορμονών, όπως η κορτιζόλη, η νορεπινεφρίνη και η επινεφρίνη.
  Οι ορμόνες αυτές είναι ο φυσικός τρόπος άμυνας που έχει ο οργανισμός μας, για να μας θέτει σε εγρήγορση όταν ανιχνευτεί κάποιος κίνδυνος, ένα κληροδότημα από την εποχή που το ανθρώπινο είδος μαχόταν καθημερινά για την ίδια του την ζωή.
  Η αδυναμία του ανθρώπου να ανταπεξέλθει στις υπέρ - αυξημένες υποχρεώσεις που απορρέουν από τον τρόπο ζωής και εργασίας στην σημερινή κοινωνία, τον οδηγεί στην εμφάνιση άγχους και στην αναίτια υπερέκκριση των προαναφερθέντων ορμονών, οι οποίες αλληλεπιδρούν με το νευρικό μας σύστημα, φθείροντας και άλλα οργανικά συστήματα, όπως το ανοσοποιητικό.
  Οι συνήθεις εκδηλώσεις σωματικά του άγχους περιλαμβάνουν ταχυκαρδίες, εξάντληση, αϋπνία, ημικρανίες και γαστρεντερικές διαταραχές.
  Εκτός από τις μεθόδους καταστολής του άγχους όπως τεχνικές χαλάρωσης και αυτοσυγκέντρωσης, γιόγκα κλπ, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε βότανα για το άγχος.
  Τα βότανα για το άγχος τα βρίσκουμε σε μορφή αιθέριων ελαίων και πιο συχνά ως αφεψήματα.
  

  Βότανα για το άγχος

  Βασιλικός : Βράζουμε αποξηραμένο βασιλικό για πέντε λεπτά και έχουμε ένα ευεργετικό αφέψημα κατά του άγχους.
  Βαλεριάνα : ένα βότανο με ιδιαίτερα διαδεδομένες ηρεμιστικές και σπασμολυτικές ιδιότητες, έχει τονωτική δράση στο νευρικό σύστημα και χρησιμοποιείται με πολύ καλά αποτελέσματα και στην αντιμετώπιση της αϋπνίας.
  Μαντζουράνα : αφέψημα από τα φύλλα της 1-2 φορές την μέρα.
  Χαμομήλι : έχει ήπιες ηρεμιστικές ιδιότητες. Βράζουμε το χαμομήλι και το αφήνουμε για 9 λεπτά πριν το σουρώσουμε
  Βάλσαμο : χρησιμοποιείται εκτενώς στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης και μάλιστα με καλά αποτελέσματα αναφέρουν έρευνες. Έχει ηρεμιστικές και αναλγητικές ιδιότητες και ανακουφίζει πολλά από τα συμπτώματα του άγχους. ΔΕΝ πρέπει να χρησιμοποιείται από γυναίκες που λαμβάνουν αντισυλληπτικά ή από ανθρώπους που λαμβάνουν θεραπεία με κυκλοσπορίνες ή που πάσχουν από νόσο του ήπατος.
  Η φύση μας έχει δώσει τα κατάλληλα βότανα για το άγχος τα οποία αν χρησιμοποιηθούν με μετρό έχουν θετικά αποτελέσματα.
  Σχετικά βότανα: αγχολυτικά βότανα, αγχολυτικό, άγχος, βότανα, Βότανα για το άγχος, βότανα για υγεία, βότανα και θεραπείες, θεραπευτικά βότανα, υγεία
• Βαλεριάνα - Valeriana officinalis
  Είναι ηρεμιστικό,υπνωτικό και αγχολυτικό φυτό. Διώχνει αϋπνίες, νεύρα, άγχος, ημικρανίες, νευρασθένεια, πονοκέφαλο, καούρες του στομαχιού.
  Αναλυτικά:
  Καταπολεμά την αϋπνία και βελτιώνει την ποιότητα του ύπνου. Έχει αγχολυτικές και ηρεμιστικές ιδιότητες και κατευνάζει την υπερένταση, τις νευρώσεις, το νευρικό άσθμα, την επιληψία και την ταχυκαρδία. Θεωρείται χρήσιμη σε περιπτώσεις αρθρίτιδας, υπέρτασης, κολικών, ρευματικών πόνων, ημικρανίας, πονόδοντου και δυσμηνόρροιας.
  Προσοχή! Οι μεγάλες δόσεις βαλεριάνας προκαλούν κακοδιαθεσία. Αντενδείκνυται σε γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού καθώς και σε άτομα που πάσχουν από ήπια κατάθλιψη.
  Σχετικά βότανα: αγχολυτικό, άγχος, Αρθρίτιδα, Αϋπνία, αϋπνίες, βιταμίνες, Βότανα, βότανα, βότανα για υγεία, διατροφή, ημικρανίες, ηρεμιστικό, πονοκέφαλος, υγεία

larissanet.gr | Υγεία | Μικρά μυστικά για καλύτερη πέψη

larissanet.gr | Υγεία | Μικρά μυστικά για καλύτερη πέψη

Μπιφτέκια με βρώμη

  φρέσκα αρωματικά και

Υλικά 500 γραμμ. ανάμεικτος κιμάς (250 γραμμ. μοσχαρίσιος, 250 γραμμ. χοιρινός) 3 κουταλιές αλεύρι βρώμης 3 κλωναράκια ρίγανη 2 κλωναράκια θυμάρι 1 κλωναράκι δεντρολίβανο 2 κλωναράκια μαϊντανό 1 κρεμμύδι 1 μικρή ντομάτα 1 σκελίδα σκόρδο 1 κουταλάκι ξύδι 1 κουταλιά ελαιόλαδο 2 κουταλιές νερό 1 κουταλάκι μουστάρδα Αλάτι, πιπέρι, τσίλι                                                                                                                                                       Εκτέλεση Καθαρίζουμε και τρίβουμε με τον τρίφτη το κρεμμύδι. Ξεπλένουμε το κρεμμύδι με λίγο νερό και το στίβουμε με τα χέρια μας για να στραγγίξει από τα περιττά υγρά! Σε ένα μπολ βάζουμε τον κιμά, το κρεμμύδι, το αλεύρι βρώμης, τα αρωματικά μας, λίγο αλάτι, πιπέρι, λίγο τσίλι για να το κάνουμε λίγο πικάντικο, τριμμένο σκόρδο, την τριμμένη ντομάτα, το ξύδι, το ελαιόλαδο και ζυμώνουμε τα υλικά μέχρι να ομογενοποιηθούν. Βάζουμε το μείγμα για 30 λεπτά στο ψυγείο και στη συνέχεια πλάθουμε μπιφτεκάκια! Πριν πάρουμε λίγο από το μείγμα μας βρέχουμε τα χέρια μας σε λίγο νερό και πλάθουμε τα μπιφτεκάκια μας, έτσι θα γίνουν ακόμα πιο αφράτα! Ψήμουμε στους 180 βαθμούς για 25-30 λεπτά.

Βότανα και αρωματικά: Τα μυστικά τους

Μια μεγάλη παρέα φυτών που δίνουν ταυτότητα στην ελληνική κουζίνα, χαρίζοντας της κύρος και δίνοντας τόνο και πυγμή. Μάθετε τα μυστικά τους!

Τα πιο πολλά ανήκουν στην ίδια οικογένεια ή μάλλον στη δυναστεία των Lamiaceae και συγκεντρώνουν κοινά χαρακτηριστικά και ιδιότητες. Όλα τους αγαπούν τον ήλιο και τη ζέστη, περιέχουν αιθέρια έλαια που τους προσδίδουν έντονα αρώματα και διαθέτουν ευεργετικές ιδιότητες για τον οργανισμό. Μεγαλώνουν σε πόες, φρύγανα ή θάμνους, και τα περισσότερα ευδοκιμούν σε ξερά, πετρώδη εδάφη από την Κρήτη ως τη Μακεδονία και από το Αιγαίο ως το Ιόνιο. Αυτά είναι τα ελληνικά μυρωδικά!
Βασιλικός
Θεωρείται ο βασιλιάς των μυρωδικών στην Ελλάδα, ενώ είναι best seller στην κορυφή της λίστας των πιο περιζήτητων αρωματικών. Υπάρχουν διεθνώς πάνω από 100 καλλιεργητικές ποικιλίες του γαστρονομικού βασιλικού Ocimum Basilicum, αν και στην Ελλάδα οι γηγενείς ποικιλίες του μικρόφυλλου, του πλατύφυλλου και του σγουρού είναι από τις καλύτερες του κόσμου, ξεχωρίζοντας για το πολύ δυνατό άρωμα τους. Ο βασιλικός είναι εδώ και χρόνια «ερωτευμένος» με την ντομάτα και οι τους μας δίνουν έναν από του κορυφαίους γευστικούς συνδυασμούς! Επίσης, αρωματίζει υπέροχα κρέας, σαλάτες, θαλασσινά και στην Κρήτη έχουν συνταγές ακόμα και ντολμάδες από τα πλατιά φύλλα του. Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στην ιταλική σάλτσα pesto, μια τέλεια σάλτσα με βάση το βασιλικό. Επειδή όμως ο βασιλικός είναι και…ευαισθητούλης, μην ξεχνάτε πως πρέπει να προστίθεται στο τελευταίο στάδιο του μαγειρέματος, γιατί αλλιώς μαυρίζει εύκολα και χάνει το βασιλικό άρωμα του.
Άνηθος
Ο άνηθος είναι ένα αγαπημένο, ελληνικό αρωματικό φυτό το οποίο μπορεί να φτάσει ως και ένα μέτρο ύψος, με φωτεινά κίτρινα μικρά άνθη που κάνουν την εμφάνιση τους το καλοκαίρι. Το χαρακτηριστικό του άρωμα μοιάζει με αυτό του γλυκάνισσου και ταιριάζει με πολλές ελληνικές γεύσεις: με χορτοκεφτέδες, πίτες, ήπια λευκά τυριά, λαδερά κατσαρόλας, ενώ αγκαλιάζει τρυφερά πάσης φύσεως θαλασσινά.
Μαϊντανός
Ο μαϊντανός είναι από τα πιο αγαπητά μυρωδικά της ελληνικής κουζίνας. Ανήκει στο γένος Πετροσέλινον (Petroselinum) της οικογένειας των Σελινοειδών (Apiaceae). Στους Έλληνες ήταν γνωστός από την αρχαιότητα, που τον χρησιμοποιούσαν ως αρωματικό και ως φάρμακο. Τρώγονται κυρίως τα φύλλα του μαϊντανού τα οποία προστίθενται στα πιάτα σαν τελευταία, διακοσμητική και γευστική πινελιά – είναι απαραίτητο στο λατρεμένο ταμπουλέ – ενώ, όταν προστεθεί στο μαγείρεμα, καλό είναι να μπει στα τελευταία στάδια του μαγειρέματος. Πέρα από τη γεύση τα πάει εξίσου καλά και σε διατροφικό επίπεδο, μια και είναι υπερπλούσιος σε βιταμίνη C, βιταμίνη Α και σίδηρο.
Ρίγανη
Από τα πολλά είδη ρίγανης που υπάρχουν αυτό που μπαίνει περισσότερο στην κουζίνα μας είναι η κοινή Origanum Vulgare και η βουνίσια Origanum Onites. Όλα τους μας δίνουν ιδιαίτερα αρωματικά φυτά που ταιριάζουν απόλυτα στις περισσότερες γεύσεις της ελληνικής και μεσογειακής κουζίνας. Βοηθάει στην πέψη, διαλύει τα λίπη και έχει υπέροχο άρωμα. Πιστεύω πως ταιριάζει τόσο πολύ με τη φέτα που ίσως θα έπρεπε να φυτρώνουν μαζί σε κάποιο αλλόκοσμο δέντρο που ποτίζεται με ελαιόλαδο, ενώ εξίσου καλά πάει και με την ντομάτα, τα λαδερά, τις πατάτες και πολλές ακόμα γεύσεις.
Θυμάρι
Αναφέρεται σε πολλά είδη του γένους Thymus, όλα τους όμορφα, δυνατά φυτά με έντονη, αρωματική οσμή. Οι αρχαίοι Έλληνες το έριχναν σε μούστο για να φτιάξουν ένα κρασί γεμάτο τονωτικές, ορεκτικές και χωνευτικές ιδιότητες. Το θυμάρι πάει σε σάλτσες, σαλάτες, σούπες και ζωμούς. Είναι δε απαραίτητο στοιχείο του διάσημου γαλλικού μπουκέτου μυρωδικών bouquet garni, που νοστιμίζει σχεδόν όλα τα φαγητά της κατσαρόλας. Πρόσφατα είναι περιζήτητη μια ποικιλία του, το λεμονοθύμαρο, που χαρίζει μια λεμονάτη σπιρτάδα στα φαγητά.
Δυόσμος
Ανήκει στα πιο αγαπητά βότανα. Είναι αυτοφυής σε υγρές, ορεινές περιοχές, αλλά καλλιεργείται εύκολα σε κήπους, παρτέρια και γλάστρες. Υπάρχουν πάνω από τριάντα διαφορετικές ποικιλίες δυόσμου, αλλά πιο δημοφιλές είναι το είδος με τα μυτερά φύλλα. Φρέσκα ή αποξηραμένα, λοιπόν, τα φύλλα του δυόσμου χαρίζουν το δροσερό άρωμα τους σε πολλές συνταγές. Γεμιστά, κεφτέδες, πίτες, αρνί, μελιτζάνες, είναι από τα φαγητά που αναδεικνύονται με το άρωμα του δυόσμου. Βέβαια, ταιριάζει εξίσου ωραία και σε επιδόρπια που περιέχουν λευκά, μαλακά τυριά όπως το ανθότυρο και το μανούρι.
Μέντα
Δροσερό, φινετσάτο άρωμα που θυμίζει καλοκαιρινή αύρα. Η ξαδελφούλα του δυόσμου συνοδεύει τέλεια το παραδοσιακό αγγλικό αρνάκι της Κυριακής με μορφή της mint sauce, ενώ σε μια ακόμα αγγλική γαστρονομική έμπνευση, από τις ελάχιστες αν κρίνουμε τη φήμη της κουζίνας τους, η μέντα ταιριάζει τέλεια με τη σοκολάτα. Δοκιμάστε τη σε λαδερά φούρνου και κατσαρόλας σε συνδυασμό με λευκό τυρί, αλλά και σε επιδόρπια με εσπεριδοειδή και κρέμα.
Απόσπασμα από το περιοδικό Olive. Κείμενο: Ηλίας Φουντούλης.

Μαγειρική με βότανα για έξτρα νοστιμιά

Δίνουν άρωμα και νοστιμιά στα φαγητά, μας βοηθούν να περιορίσουμε το αλάτι, είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, κάνουν καλό στην υγεία μας... Θέλετε να μάθετε κι άλλα; Απλώς διαβάστε παρακάτω!

Αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ελληνικής παραδοσιακής μαγειρικής. Έχουν χαρακτηριστικά ιδιαίτερη μυρωδιά, είναι πολύ πλούσια σε δραστικά συστατικά, ιδίως πολυφαινόλες και αιθέρια έλαια, με αντιοξειδωτικές, αντιμικροβιακές, αντιικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιγηραντικές ιδιότητες! Ο λόγος για τα βότανα και τα μπαχαρικά, φυσικά! Τα μαγειρικά βότανα προέρχονται από το φύλλωμα του φυτού και τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούνται φρέσκα. Αντίθετα, τα μπαχαρικά προέρχονται συνήθως από τα σπόρια, τις ρίζες ή τον καρπό του φυτού και συνήθως είναι αποξηραμένα. Βότανα και μπαχαρικά δεν θεωρούνται λαχανικά, γιατί αφενός χρησιμοποιούνται σε πολύ μικρές ποσότητες, αφετέρου δεν μπορεί να αποτελέσουν από μόνα τους τροφή.
Και μη ξεχνάς το διαγωνισμό μας! Δήλωσε τώρα συμμετοχή και κέρδισε 5 δωροεπιταγές για αγορά βοτάνων και μπαχαρικών! Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μας αποκαλύψεις ποιό είναι το αγαπημένο σου βότανο ή μπαχαρικό! Για να δηλώσεις συμμετοχή κλίκαρε εδώ.

Βάλτε τα στο φαγητό & μεθύστε με άρωμά!

ΑΝΗΘΟΣ: Οι πατάτες τον... λατρεύουν. Ταιριάζει με βραστές πατάτες ή πουρέ. Προστίθεται σε πίκλες, σαλάτες, μαγειρεμένα λαχανικά, αρακά, κουκιά, χορτόπιτες και σε «άσπρα» ψάρια. Κατά το μαγείρεμα, προσθέστε τον στο τέλος, γιατί ο βρασμός τον καταστρέφει. Δοκιμάστε να τον καταψύξετε είτε ολόκληρο είτε ψιλοκομμένο σε αεροστεγή γυάλινα δοχεία.
ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ: Όχι μόνο για «πέστο». Φρέσκος, κατεψυγμένος ή αποξηραμένος, χρησιμοποιείται με καλοκαιρινά λαχανικά (ντομάτες, κολοκύθια, μελιτζάνες), ψάρια, ομελέτες, σάλτσες, πίτσες, γαρνιτούρες (π.χ. φασόλια ή πατάτες σαλάτα) αλλά και στη ζαχαροπλαστική (παγωτά, σορμπέ). Ανακατέψτε τον με ελαιόλαδο, ως καρύκευμα για ζυμαρικά, ρύζι και σαλάτες. Αποτελεί το σημαντικότερο συστατικό της περίφημης σάλτσας «πέστο».
ΓΑΡΙΦΑΛΟ (μοσχοκάρφι): Και το γλυκό μοσχομυρίζει! Ο αποξηραμένος κάλυκας του φυτού χρησιμοποιείται ως μπαχαρικό κυρίως σε γλυκά ταψιού, μηλόπιτες, κουλούρια και κέικ. Ταιριάζει όμως με τα μαγειρευτά κρέατα στην κατσαρόλα, σε σάλτσες και μαρινάτες.
ΓΛΥΚΑΝΙΣΟ: Άλλη γεύση στο ψωμί. Οι σπόροι του χρησιμοποιούνται σε ψωμιά, κουλούρια, μίγματα για κιμά και γλυκά με αποξηραμένα φρούτα.
ΔΑΦΝΗ: Δοκιμάστε τη στην μπεσαμέλ. Τα φύλλα της (καλύτερα ολόκληρα) προστίθενται κυρίως σε σούπες, όσπρια (π.χ. φακές), σάλτσες κάθε είδους (ειδικά όμως ντομάτας και μπεσαμέλ), κρέατα, στιφάδο, ψάρια αλλά και στο τσάι.
ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟ: Και στο στιφάδο! Έχει πολύ έντονη γεύση. Χρησιμοποιείται αποξηραμένο σε σούπες, ψητά, στιφάδο, κλασικές συνταγές με κρέατα, διάφορα ψάρια, πατάτες, καρότα, κουνουπίδι, σάλτσες με βάση το γάλα, αρτοσκευάσματα, ενώ γίνεται και ρόφημα.
ΔΙΚΤΑΜΟ: Κάτι ξέρουν οι Κρητικοί! Χρησιμοποιείται κυρίως ως καταπραϋντικό ρόφημα αλλά και σε κρητικές συνταγές, συνήθως μαζί με άλλα βότανα, κυρίως ρίγανη και δεντρολίβανο.
ΔΥΟΣΜΟΣ: Ό,τι πρέπει για τις σούπες. Ταιριάζει στις σούπες με ζυμαρικά ή ρύζι, στις κρέμες με βάση την πατάτα, σε λαχανικά στον ατμό, αβγά και σαλάτες. Ο φρέσκος να χρησιμοποιείται μόλις κοπεί, χωρίς να τριφτεί ή να λιώσει.
ΘΥΜΑΡΙ: Το καλύτερο για μαρινάτες. Φρέσκο ή αποξηραμένο, αρωματίζει κρέατα (ιδίως αρνί), ψητά, ντομάτες, αβγά, σούπες, χορταρικά, όσπρια και ψάρι. Επειδή, αρωματίζει αργά το φαγητό, να τοποθετείται νωρίς στο μαγείρεμα ή να μπαίνει σε μαρινάτες.
ΚΟΛΙΑΝΤΡΟ (κορίανδρος): Άλλη γεύση στα γεμιστά! Έχει αρκετά βαρύ άρωμα. Χρησιμοποιείται ως γαρνιτούρα ή για ενισχυτικό της γεύσης σε γεμιστά, σάλτσες, λαχανικά, δημητριακά κ.ά. Οι σπόροι του γίνονται τσάι.
ΚΡΟΚΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ: Και το πιλάφι πέτυχε. Χρειάζεται ελάχιστη ποσότητα των στιγμάτων του! Δίνει ιδιαίτερο χρώμα σε όλα τα φαγητά (ριζότο, πιλάφι, πουλερικά, θαλασσινά, ψάρια κ.ά.). Πριν τον προσθέσετε διαλύστε τον πρώτα σε ζεστό νερό ή κρασί. Μπορείτε, επίσης, να τον διαλύσετε σε ένα ποτήρι γάλα, να το αφήσετε στο ψυγείο όλη τη νύχτα και να το πιείτε την επόμενη μέρα.
ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ (πετροσέλινο): Πάει... παντού! Χρησιμοποιείται ψιλοκομμένος, είτε ως γαρνιτούρα είτε για την ενίσχυση της γεύσης σε γεμιστά, σάλτσες ντομάτας, λαχανικά, χορτόκρεμες, όσπρια, ζυμαρικά και ρύζι.
ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑ: Τη δοκιμάσατε σε σάλτσες; Χρησιμοποιούνται τα φύλλα της, φρέσκα ή αποξηραμένα. Μέσα σε ελαιόλαδο ή λαδόξιδο ενισχύει το άρωμά τους. Χρησιμοποιείται σε σάλτσες με ντομάτα, πίτες και ψητά πουλερικά.
ΜΑΡΑΘΟΣ: Στη Μακεδονία τον... λατρεύουν. Ιδανικός για μαρινάτες, τουρσιά και μίγματα μπαχαρικών. Πρωταγωνιστεί στα κρητικά παξιμάδια και στα μαγειρευτά της Μακεδονίας. Τα ψιλοκομμένα φρέσκα φύλλα του είναι εξαιρετικά σε σαλάτες, ενώ ταιριάζουν με τα ψάρια και σε συνταγές με ρύζι. Η μαραθόριζα είναι γνωστή και ως «φινόκιο».
ΜΕΝΤΑ: Για κεφτεδάκια μοναδικά. Προστίθεται σε γεμιστά, κεφτεδάκια, σάλτσες, φρούτα και ποτά. Και, βέβαια, γίνεται εξαιρετικό ρόφημα με χωνευτικές ιδιότητες.
ΡΙΓΑΝΗ: «Παντρεύεται» με ντομάτα & ελαιόλαδο. Χρησιμοποιείται είτε αποξηραμένη (κυρίως) είτε φρέσκια (η ελληνική ποικιλία είναι αυτοφυής και έχει άσπρα ανθάκια). Προσδίδει υπέροχο άρωμα σε κάθε είδους κρέας, ψάρια, ομελέτες, μελιτζάνες και σε οτιδήποτε περιλαμβάνει ντομάτα και ελαιόλαδο, όπως η χωριάτικη σαλάτα και όλα τα κοκκινιστά φαγητά. Μπορείτε, επίσης, να προσθέσετε αποξηραμένα κλαδάκια ρίγανης σε γυάλινα μπουκάλια ή βαζάκια με ελαιόλαδο και να το χρησιμοποιήσετε σε σαλάτες.
ΣΕΛΙΝΟ: Τέλειο στις άσπρες σούπες. Χρησιμοποιούνται τα φύλλα και τα κοτσάνια του, κυρίως σε άσπρες σούπες, σούπες με όσπρια και σαλάτες λαχανικών.
ΣΚΟΡΔΟ: Όχι μόνο στο τζατζίκι. Ταιριάζει ιδιαίτερα με σάλτσες ντομάτας και κρέατα, γίνεται τζατζίκι και σκορδαλιά. Με το μαγείρεμα η γεύση του γίνεται ηπιότερη.
ΤΡΑΧΟΥΡΙ (εστραγκόν): Ιδανικό για ψαρονοστιμιές. Έχει γλυκιά γεύση γλυκάνισου. Ταιριάζει με ψάρια, πουλερικά, χοιρομέρι και πιάτα αβγών.
ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ: Για τυρολιχουδιές. Εκτός από την παρασκευή του γνωστού ροφήματος, τα φύλλα του μπορούν να προστεθούν σε ψητά με γαλοπούλα, χοιρινό και συνταγές με τυριά. Όταν είναι αποξηραμένο, μπορεί να αναμιχθεί με ελαιόλαδο και το μίγμα να προστεθεί σε ζυμαρικά, βρασμένα ή τηγανισμένα λαχανικά, κρέατα και ψάρια.
Τα βότανα της ελληνικής φύσης έχουν αντιοξειδωτικές, αντιμικροβιακές, αντιικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιγηραντικές ιδιότητες.
Πώς θα τα συντηρήσετε
Τα καρυκεύματα πρέπει να καταναλώνονται σε πολύ μικρές ποσότητες. Επίσης, να προστατεύονται από τη ζέστη και το φως, να μην εκτίθενται στον αέρα και να είναι φρέσκα, ει δυνατόν φρεσκοαλεσμένα. Διαφορετικά χάνουν σε ένταση και άρωμα, ενώ μερικά γίνονται, όταν είναι πολυκαιρισμένα, τοξικά! Ανεξέλεγκτη, μακρόχρονη κατανάλωση βοτάνων ή μπαχαρικών, ιδίως από άτομα με επιληψία ή εγκύους, μπορεί να επιφέρει ανεπιθύμητα αποτελέσματα στην υγεία και σοβαρές παρενέργειες.
Να θυμάστε: Τα αποξηραμένα μπαχαρικά και βότανα διατηρούνται έως και ένα έτος, με την προϋπόθεση της σωστής αποθήκευσης.
ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΔΕΔΟΥΚΟ

Φούρνοι μικροκυμάτων: Όσα πρέπει να γνωρίζουμε - Greece-24.com - Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο

Φούρνοι μικροκυμάτων: Όσα πρέπει να γνωρίζουμε - Greece-24.com - Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο

Ντομάτες κατά του καρκίνου του προστάτη

Το λυκοπένιο είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, βρίσκεται άφθονο στις ντομάτες και στα προϊόντα τομάτας. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη επιστημόνων διαπιστώθηκε ότι το λυκοπένιο μπορεί να βοηθήσει στη μείωση ορισμένων μορφών καρκίνου, όπως του καρκίνου του προστάτη.




Στη μελέτη του πανεπιστημίου Χάρβαρντ όπου συμμετείχαν περισσότεροι από 40.000 εθελοντές, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι άνδρες κατανάλωναν περισσότερες μερίδες με βάση την τομάτα, όπως ψημένα φαγητά με ντομάτες, σάλτσες ή σαλάτες είχαν 35% χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη από εκείνους που δεν κατανάλωναν ντομάτες. Επίσης διαπιστώθηκε πως τα οφέλη του λυκοπενίου βοηθούν περισσότερο σε περιπτώσεις προχωρημένου καρκίνου του προστάτη. 

Σε μια άλλη μελέτη των ερευνητών του καρκίνου του προστάτη, εξέτασαν τα επίπεδα στο αίμα του λυκοπενίου και διαπιστώθηκε ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη -ιδιαίτερα επιθετική μορφή καρκίνου- μειώνεται με την αύξηση των επιπέδων στο αίμα λυκοπενίου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι άνδρες που καταναλώνουν 50 mg λυκοπένιο την ημέρα, είχαν χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη.
Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα υψηλά επίπεδα λυκοπενίου στο αίμα σχετίζεται με το χαμηλό επίπεδο PSA (ειδικό προστατικό αντιγόνο).  Τα υψηλά επίπεδα του PSA στο αίμα είναι συχνά ένα σημάδι για καρκίνο του προστάτη.

Στην πραγματικότητα, η έρευνα αυτή μας δείχνει ότι το λυκοπένιο απορροφάται καλύτερα από τον οργανισμό όταν οι ντομάτες είναι σε επεξεργασία ή ακατέργαστες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το λυκοπένιο συνδέεται με την κυψελοειδή δομή της τομάτας.

Πηγή: Υγείαonline.gr

Το κάρυ "ασπίδα" κατά του διαβήτη

Τα συμπληρώματα διατροφής που περιέχουν μια ουσία η οποία υπάρχει στο μπαχαρικό κάρυ μπορεί να βοηθούν στην πρόληψη του διαβήτη σε άτομα υψηλού κινδύνου, σύμφωνα με μελέτη από την Ταϊλάνδη.
Οι ερευνητές, τα ευρήματα των οποίων δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Diabetes Care, διαπίστωσαν ότι σε εννέα μήνες, μια καθημερινή δόση από την ουσία κουρκουμίνη φαίνεται να πρόλαβε νέα κρούσματα διαβήτη ανάμεσα σε άτομα με "προδιαβήτη"-- μια κλινική κατάσταση κατά την οποία οι ασθενείς έχουν ψηλότερο από το κανονικό επίπεδο γλυκόζης αίματος όχι όμως αρκετά ψηλό για να θεωρηθούν ότι παρουσιάζουν την πλήρη εικόνα του σακχαρώδη διαβήτη, που μπορεί όμως να εξελιχθεί σε διαβήτη τύπου 2.
Η κουρκουμίνη είναι μια ουσία που συναντάται στο ινδικό μπαχαρικό κουρκούμη (γνωστό και ως κιτρινόριζα ή τουρμερικό). Προηγούμενες εργαστηριακές έρευνες έδειξαν ότι μπορεί να καταπολεμήσει την φλεγμονή και την αποκαλούμενη οξειδωτική φθορά στα κύτταρα του οργανισμού--δύο παράγοντες πρόκλησης μιας σειράς ασθενειών, μεταξύ των οποίων και διαβήτης τύπου 2.
"Χάρη στα οφέλη του και στην προστασία που παρέχει προτείνουμε το ακατέργαστο απόσταγμα της κουρκουμίνης (τουρμερικό) να χρησιμοποιείται για μια επεμβατική θεραπεία στον πληθυσμό με προδιαβήτη", αναφέρει ο επικεφαλής της έρευνας Σομλάκ Τσουενγκσαμάρν του πανεπιστημίου Σρινακχαρινγουιρότ στο Νακομναγιόκ της Ταϊλάνδης.
Στην έρευνα συμμετείχαν 240 ενήλικες Ταϊλανδοί με προδιαβήτη οι οποίοι επελέγησαν τυχαία για να λάβουν είτε κάψουλες κουρκουμίνης είτε ψευδοφάρμακο. Όσοι εντάχθηκαν στην πρώτη κατηγορία λάμβαναν συμπληρώματα με έξι κάψουλες την ημέρα, το καθένα από τα οποία περιείχε
250 μιλιγραμμάρια από "κουρκουμινοειδή".
΄Υστερα από εννέα μήνες, 19 από τους 116 εθελοντές που λάμβαναν ψευδοφάρμακα είχαν εμφανίσει διαβήτη τύπου 2, ενώ από τους 119 εθελοντές που λάμβαναν κουρκουμίνη κανένας δεν εμφάνισε διαβήτη.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα συμπληρώματα φάνηκε ότι βελτιώνουν την λειτουργία των Β-κυττάρων, τα οποία βρίσκονται στο πάγκρεας που απελευθερώνει την ορμόνη ινσουλίνη η οποία ρυθμίζει το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες της κουρκουμίνης βοηθούν στην προστασία των Β-κυττάρων από την φθορά.
Ωστόσο μια διαβητολόγος η οποία δεν συμμετείχε στην έρευνα δήλωσε ότι τα ευρήματα δεν είναι αρκετά ώστε ο κόσμος να σπεύσει στα καταστήματα με είδη υγιεινής διατροφής για συμπληρώματα κουρκουμίνης.
"Φαντάζει ελπιδοφόρο, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν ερωτήματα", δήλωσε η Κονστάνς Μπράουν-Ριγκς, εκπρόσωπος της Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτολογίας.
Το πείραμα διήρκεσε μόνο εννέα μήνες και είναι ήδη γνωστό από υπάρχουσες και πιο μακροχρόνιες έρευνες ότι οι αλλαγές στον τρόπο ζωής--περιλαμβανομένης της σωματικής άσκησης και της μείωσης πρόσληψης θερμίδων--μπορούν να εμποδίσουν ή να καθυστερήσουν την εμφάνιση του διαβήτη τύπου 2 σε προδιαβητικούς.
Η Μπράουν-Ριγκς πρόσθεσε ότι οι καταναλωτές δεν μπορούν να είναι σίγουροι ότι ένα προϊόν στην πραγματικότητα περιέχει τα συστατικά ή την ποσότητα των συστατικών που αναγράφονται στην ετικέτα της συσκευασίας.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Καλλυντικά για το σώμα και τα άκρα

Καλλυντικά για το σώμα και τα άκρα

Γαλάκτωμα Σώματος

30γρ ξεφλουδισμένα αμύγδαλα

100γρ έλαιο τριαντάφυλλο

10 σταγόνες βενζόης

Λιώνουμε στο γουδί τα αμύγδαλα. Στο μίξερ, προσθέτουμε στα αμύγδαλα το ροδόνερο, το αιθέριο έλαιο τριαντάφυλλου και στο τέλος τις σταγόνες βενζόης (boswellia serrata). Αφήνουμε το μίγμα να σταθεί για 2 ημέρες ανακινώντας που και που και μετά σουρώνουμε.

Αντικυτταριδικό Peeling

½ φλιτζάνι κόκκους καφέ

Λίγο ελαιόλαδο

Ζάχαρη

Κανέλλα

Απλά αναμιγνύουμε όλα τα υλικά μαζί και το απλώνουμε στις περιοχές που έχουμε το πρόβλημα. Στο τέλος ξεπλένουμε μόνο με νερό. Αποτέλεσμα, λεία επιδερμίδα και υπέροχη αίσθηση.

Για την κυτταρίτιδα, κάνουμε ελαφρό μασάζ με μια κούπα λεμονιού στην προβληματική περιοχή. Αφήνουμε 1-2 λεπτά και ξεπλένουμε με καθαρό νερό. Αποφεύγουμε όμως τις ευαίσθητες περιοχές!

Scrub σώματος: Αναμιγνύουμε αλάτι ή ζάχαρη με ελαιόλαδο, μέχρι να γίνει μια πάστα. Τρίβουμε απαλά το σώμα μας και ξεπλένουμε με χλιαρό νερό. 

Αποτελεσματικό αποσμητικό για το σώμα, είναι η μαγειρική σόδα! Προσθέστε λίγη στο νερό του μπάνιου και μετά το μπάνιο, αφού σκουπιστείτε, βάλτε λίγη στις μασχάλες.

Αποσμητικό για το σώμα: προσθέστε στον χυμό 24 ραπανιών, 1/4 του κουταλιού, γλυκερίνη. Ανακατέψτε καλά. Ψεκάστε ή τρίψτε λίγο στις μασχάλες. Το μίγμα διατηρείται στο ψυγείο.

Λίγος χυμός σέλινου ή μαϊντανού στο νερό του μπάνιου, μπορεί να απομακρύνει αποτελεσματικά διάφορες δυσάρεστες οσμές.

Λάδι Ενυδάτωσης Για Τα Χέρια

50γρ αμυγδαλέλαιο

2κ.σ. λάδι καλέντουλας

3 αποξηραμένα φύλλα ευκαλύπτου

1 φλούδα λεμονιού

20 γρ φρέσκο δυόσμο

Στο αμυγδαλέλαιο προσθέτουμε το λάδι καλέντουλας και τα αποξηραμένα φύλλα ευκαλύπτου. Τη φλούδα λεμονιού και τον φρέσκο δυόσμο. Κλείνουμε το μίγμα σε βάζο και το αφήνουμε για 15 μέρες σε σκοτεινό μέρος. Σουρώνουμε και απλώνουμε με μασάζ μέχρι να απορροφηθεί το προϊόν.

Κρέμα Ενυδάτωσης Για Τα Χέρια

2κ.σ. ελαιόλαδο

45γρ κερί μέλισσας

Μια χούφτα δεντρολίβανο

8κ.σ. ροδόνερο

Βράζουμε το ελαιόλαδο, το κερί μέλισσας και το δενδρολίβανο σε πολύ χαμηλή φωτιά για 30 λεπτά. Σουρώνουμε, ενώ είναι ζεστό το μίγμα και προσθέτουμε 8 κουταλιές ροδόνερο.

Για βελούδινα χέρια ανακατεύουμε 1/3 της κούπας γλυκερίνη με 2/3 της κούπας ροδόνερο και με το μείγμα που θα πάρουμε κάνουμε απαλό μασάζ στα χέρια καθημερινά. Άμα περισσέψει και τίποτα, το φυλάμε στο ψυγείο για επόμενη χρήση.

Για να δυναμώσουμε τα νύχια, χτυπάμε καλά έναν κρόκο αυγού και βυθίζουμε τα νύχια μας μέσα, για περίπου 5 λεπτά.

Για δυνατά νύχια, χωρίς παρανυχίδες: ζεσταίνουμε λίγο φυτικό λάδι και βυθίζουμε τις άκρες των δαχτύλων για περίπου 5 λεπτά. Σκουπίζουμε το λάδι και κάνουμε για λίγο ελαφρό μασάζ.

Αποσμητικό για τα πόδια: τρίψτε λίγο φρέσκο βασιλικό ή δυόσμο ή μέντα και ανακατέψτε τον με απλή πούδρα. Πουδράρετε με αυτό, το εσωτερικό των παπουτσιών, προτού τα φορέσετε.

Εναλλακτικά, μπορείτε να ανακατέψετε αιθέριο έλαιο βασιλικού, δυόσμου ή μέντας με πούδρα (2 σταγόνες ελαίου ανά 1 κουταλιά πούδρας), και να αφήσετε να στεγνώσει, προτού την χρησιμοποιήσετε.

Πολύ αποτελεσματικό αποσμητικό για τα πόδια, είναι το εξής: ρίξτε μερικά φλιτζάνια τοματοχυμό σε μια λεκάνη με νερό και μουλιάστε τα πόδια σας για τουλάχιστον 15 λεπτά.

Λάδι Για Ευρυαγγείες

50γρ λάδι αβοκάντο

1κγ αιθέριο έλαιο απήγανο

1κγ αιθέριο έλαιο μαυροκούκκι

5 σταγόνες αιθέριο έλαιο γερανιού

Ο πιο ασφαλής τρόπος να αντιμετωπίσουμε τις αντιαισθητικές μπλε και κόκκινες φλεβίτσες στα πόδια μας. Στο. λάδι αβοκάντο προσθέτουμε από το αιθέριο έλαιο απήγανο (ruta graveolens) και το μαυροκούκκι (nigella damascena) και το αιθέριο έλαιο γερανιού. Εφαρμόζουμε το βράδυ στην προβληματική περιοχή.